Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

"You can't be neutral on a moving train", Howard Zinn

Σε κάθε περίπτωση, οι Αμερικανοί στρατιώτες που σκοτώνονται στον πόλεμο είναι πάντα ζήτημα στατιστικής. Τα μεμονωμένα ανθρώπινα όντα χάνονται στους αριθμούς. Αφήνεται στους ποιητές και στους μυθιστοριογράφους να μας πιάσουν από τους ώμους, να μας ταρακουνήσουν και να μας ζητήσουν να κοιτάξουνε και να ακούσουμε. Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο δέκα εκατομμύρια άνδρες πέθαναν στο πεδίο της μάχης, αλλά χρειαστήκαμε τον Τζον Ντος Πάσος για να έρθουμε αντιμέτωποι με το τι σήμαινε αυτό: στο μυθιστόρημά του 1919 γράφει για το θάνατο του Τζον Ντόου: "Στο πισσοστρωμένο νεκροτομείο του Σαλόν-σιρ-Μαρν, μέσα στη δυσωδία του χλωριδίου του ασβέστη και των πτωμάτων, ξεχώρισαν το κασόνι από ξύλο πεύκου που περιείχε ό,τι είχε απομείνει από αυτόν". Μερικές σελίδες πιο κάτω, ο Ντος Πάσος τον περιγράφει: "Το αίμα κύλησε στο έδαφος, τα μυαλά χύθηκαν από το τσακισμένο κρανίο και τα έγλειψαν οι αρουραίοι των χαρακωμάτων, η κοιλιά πρήστηκε και έθρεψε μια γενιά μεγάλες κρεατόμυγες, κι ο άφθαρτος σκελετός και τα υπολείμματα από τα ξεραμένα σπλάχνα και δέρμα κολλημένο στη στολή".
Με τι μοιάζει ο πόλεμος
Howard Zinn


Ο Χάουαρντ Ζιν είναι επίτιμος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, πολιτικός ακτιβιστής, γνωστότερος από τους αγώνες του για τα πολιτικά δικαιώματα τη δεκαετία του ’60, και συγγραφέας του "A People's History of the United States", "μιας πνευματώδους και συγκινητικής ιστορίας του αμερικανικού λαού από την οπτική γωνία εκείνων... των οποίων τα δεινοπαθήματα έχουν παραλειφθεί, εν πολλοίς, από τα περισσότερα ιστορικά βιβλία" (Library Journal). Η φιλοσοφία του ενσωματώνει ιδέες από μαρξισμό, αναρχισμό, σοσιαλισμό και κοινωνική δημοκρατία. Κατά τον Νόαμ Τσόμσκι είναι ο άνθρωπος που άλλαξε τη συνείδηση μιας γενιάς, για άλλους, ένας ακραίος ειρηνιστής, που αμφισβήτησε ακόμη και τη συμμετοχή των ΗΠΑ στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γεννήθηκε το 1922 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Δούλεψε στα ναυπηγεία και υπηρέτησε υπολοχαγός σε βομβαρδιστικό στον Β' Παγκ. Πολ., κατά τα έτη, 1943-45. Κατετάγη στην Aεροπορία για να εξοντώσει τους ναζί. Πήρε μέρος σε αποστολές στην Ευρώπη και πήρε μετάλλια αλλ' άρχισαν να του δημιουργούνται έντονες αμφιβολίες. Οταν επέστρεψε σπίτι, έβαλε τα μετάλλια και τα έγγραφα σ' ένα φάκελο κι έγραψε: "Ποτέ ξανά". Μετά τον πόλεμο ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στη συνέχεια δίδαξε για αρκετά χρόνια στο Spelman College, στην Ατλάντα, όπου διετέλεσε πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας. Αναμείχθηκε ενεργά στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα και στο αντιπολεμικό κίνημα που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Σήμερα ζει στη Μασαχουσέτη.

Έχουν εκδοθεί περισσότερα από 25 βιβλία του.
Στα ελληνικά 3 τίτλοι:

Τρομοκρατία και πόλεμος, μτφ Γρηγόρης Ν. Κονδύλης, Scripta, 2003.

Ο Μαρξ στο Σόχο μτφ. Άρης Λασκαράτος Αιώρα, 2004

«Θεώρησα σημαντικό λοιπόν να κάνω σαφές ότι ούτε η Σοβιετική Ένωση, ούτε άλλες χώρες, που αυτοαποκαλούνταν “μαρξιστικές”, ενώ είχαν αυταρχικά καθεστώτα, δεν εκπροσωπούσαν την έννοια του σοσιαλισμού, όπως τον εννοούσε ο Μαρξ. Θέλησα να παρουσιάσω τον Μαρξ θυμωμένο με τη διαστρέβλωση των θεωριών του και τη σύνδεσή του με σταλινικές ωμότητες».
Χάουαρντ Ζιν
Από την εισαγωγή

3. Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών : Μια κοινωνική ιστορία της Αμερικής από την εποχή του Κολόμβου ως τις αρχές του 21ου αιώνα , μτφ. Θεόδωρος Καλύβας, Αιώρα, 2008.
Η ιστορία της Αμερικής -μας θυμίζει ο Ζιν- δεν είναι μόνον ιστορία των λευκών αποίκων. Είναι και ιστορία των Ινδιάνων που εξοντώθηκαν ή εκδιώχτηκαν από τη γη τους, όπως είναι και η ιστορία των εκατομμυρίων μαύρων σκλάβων που μεταφέρθηκαν από την Αφρική για να δουλέψουν στις φυτείες του αμερικανικού Νότου. Σε καμία άλλη χώρα στην παγκόσμια Ιστορία ο ρατσισμός δεν άπλωσε τόσο βαθιές και τόσο ανθεκτικές ρίζες όσο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Αμερικανική Επανάσταση χρησιμοποίησε τη γλώσσα της ελευθερίας και της ισότητας και μπόρεσε να ενώσει μεγάλο αριθμό αποίκων έναντια στην αγγλική εξουσία. Δεν θα μπορούσε ωστόσο να κινητοποιήσει τους μαύρους σκλάβους ή τους Ινδιάνους, οι οποίοι θα είχαν κατώτερη θέση ή θα αποκλείονταν από τη νέα κοινωνία. Οι πενήντα πέντε προνομιούχοι λευκοί άντρες, που συγκεντρώθηκαν στη Φιλαδέλφεια το 1787 για να συντάξουν το Σύνταγμα, ανέφεραν στο προοίμιο τη φράση: «Εμείς ο λαός των Ηνωμένων Πολιτειών». Αλλά αυτός ο «λαός» δεν συμπεριλάμβανε τους Ινδιάνους, τους μαύρους, τις γυναίκες και τους λευκούς υπηρέτες.

Από τη στιγμή μάλιστα που η οικονομική ολιγαρχία ανακάλυψε ότι μόνο οι πόλεμοι πλουτίζουν το κράτος, η Αμερική συνταύτισε την οικονομία της με τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις. Ο Ζιν -που γράφει σαν Ευρωπαίος αριστερός- επιμένει εξαντλητικά στους ταξικούς αγώνες των μεταναστών. Πρόκειται για μια αφήγηση συνταρακτική, που θυμίζει ορατόριο και όχι απαρίθμηση συμβάντων.


Δεν υπάρχει πιο έξυπνη δικαιολογία για τις τραγωδίες που ζούμε σήμερα από το να υποστηρίζουμε τη διατηρήρηση της παρούσας κατάσταση, όσο κακή κι αν είναι, διότι αλλιώς, θα έχουμε κάτι χειρότερο. Είναι μια επικίνδυνη επιχειρηματολογία, που οδηγεί στην αποδοχή των πολέμων και της βίας φοβούμενοι οτι αν δεν το κάνουμε, κάτι τρομερό θα συμβεί. Είναι η ψυχολογία του βομβαρδισμού της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, του ‘αν δεν σκοτώσουμε αυτούς τους εκαντοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, θα έχουμε μια εισβολή στην Ιαπωνία, και ένα εκατομμύριο νεκρούς. Το ίδιο είχαμε και στο Βιετνάμ, όπου έλεγαν ‘αν φύγουμε και σταματήσουμε τον πόλεμο εκεί, κάτι τρομερό θα συμβεί, μια αιματοχυσία χειρότερη από τη σημερινή’. Αυτοί οι κατασκευασμένοι φόβοι για κάτι που μπορεί να συμβεί στο μέλλον υπηρέτησαν για να δικαιολογήσουν τα τρομερά πράγματα που βιώνουμε σήμερα.
Απόσπασμα συνέντευξης από το blog του Ν. Κατζηλάκη

Ο δρόμος του αχλαδιού

Το αχλάδι, μσν. 'áχλάδι, υποκορ. του αρχ. 'áχράς.
Περιέχει βιταμίνη C, ασβέστιο, νιασίνη, βιταμίνη Β6, φώσφορο και κάλιο.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες στη Ελλάδα, με πιο γνωστές την κρυστάλλια, την κοντούλα και τα βουτυράτα.

Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στο ίδιο γεύμα μαζί με γάλα, γιαούρτι, ρύζι και πεπόνι διότι προκαλεί δυσπεψία. Βοηθάει στις περιπτώσεις λιθιάσεων των νεφρών και της χολής. Στην περίπτωση αυτή, για να βοηθηθεί η αποβολή των μικρών χολολίθων και της ψάμμου από τα νεφρά, θα πρέπει κανείς να τρώει καθημερινά το πρωί δύο ώριμα αχλάδια και να περιμένει δύο με τρείς ώρες πριν φάει οτιδήποτε άλλο.Επίσης η συχνή κατανάλωση αχλαδιών μπορεί να επιδεινώσει σημαντικά τους πόνους από αρθρίτιδα σε ηλικιωμένα άτομα. Θα πρέπει επίσης να αποφεύγεται από τα διαβητικά άτομα.
1 κιλό αχλάδια έχουν 557 θερμίδες
Ο Χυμός
1 ζουμερό αχλάδι
1 κ.γ. φρέσκο τζίντζερ
χυμό από 2 πορτοκάλια
μέλι (προεραιτικά)
Πολτοποιούμε όλα τα υλικά μαζί στο μπλένερ

Η πράσινη σαλάτα

4 φλυτζάνια πράσινη ανάμικτη σαλάτα (ρόκα, μαρούλι, σπανάκι)
1 αχλάδι ξεφλουδισμένο και κομμένο σε λεπτές φέτες
4 ρεπανάκια
ανθότυρο
λίγα κρουτόν
2 κ.γ. σουσάμι
ελαιόλαδο
ξύδι μπαλσάμικο

Η αχλαδόπιτα
8 αυγά
3 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη
2 φλυτζάνια τσαγιού καλαμποκέλαιο
1/2 φλυτζανιού χυμό πορτοκαλιού
6 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

5 μελάλα αχλάδια ξεφλουδισμένα κομμένα σε χοντρες φέτες
3 κ.σ. ζάχαρη
1 κ.σ. κανέλα

χτυπάμε τα αυγά χωρίς να διαχωρίσουμε κρόκους από ασπράδια με τη ζάχαρη στη δυνατή ταχύτητα τού μίξερ, μειώνουμε στο ελάχιστο τις στροφές και προσθέτουμε με τη σειρά τα υπόλοιπα υλικά- καλαμποκέλαιο, χυμό πορτοκαλιού, αλεύρι .
Απλώνουμε το μίγμα σε βουτυροαλευρωμένο ταψί.

Αναμιγνύουμε τη ζάχαρη με την κανέλα σ ένα πιάτο και βουτάμε τα κομμάτια τού αχλαδιού από τη μια πλευρά. Τα τοποθετούμε πάνω στο μίγμα έτσι ώστε η εξωτερική τους πλευρά να έχει ζάχαρη+κανέλα.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς Κελσίου για 1 περίπου ώρα.
Πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη
Και η sangría
1 λίτρο κόκκινο ξηρό κρασί
1 ποτηράκι κονιάκ
1/2 φλυτζάνι χυμό πορτοκάλι
1 στικ κανέλας κομμένο σε κομμάτια
γαρύφαλλο
1 μήλο και 1 αχλάδι κομμένα σε πολύ μικρά κυβάκια
5 φράουλες κομμένες σε φέτες
χυμός από μισό λεμόνι
2 κουταλάκια ζάχαρη


Σε μια μεγάλη κανάτα βάζουμε όλα τα υλικά, τ αναμιγνύουμε καλά ώστε να διαλυθεί η ζάχαρη.
Αφήνουμε την κανάτα μέσα στο ψυγείο τουλάχιστον 12 ώρες.
Πριν την σερβίρουμε αφαιρούμε το γαρύφαλλο και την κανέλα

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Γκουαντάναμο , γυμνή ζωή για τον Homo Sacer


Στο Γκουαντάναμο μάλλον δεν υπάρχουν σιδερένια γουδιά και γουδοχέρια· η επιστήμη της βίας και οι τεχνικές των βασανιστηρίων, σωματικών και ψυχοπνευματικών, έχουν εξελιχθεί. Και όσο τουλάχιστον μπορούμε να γνωρίζουμε (γιατί ελάχιστα, κι όλα τους «καθαρισμένα», είναι γνωστά γι’ αυτό το κάτεργο, στίγμα εσαεί στην ιστορία «της πιο δημοκρατικής χώρας του κόσμου», όπως αυτοθαυμάζεται), έχουν σημειωθεί δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας, σαν μοναδική διέξοδος προς την ελευθερία, έστω τη μεταθανάτια, κανείς πάντως από τους άνευ δίκης και δικαιωμάτων μακροχρονίως κρατούμενους δεν έκοψε τη γλώσσα του για να την πετάξει στους βασανιστές του.

Παντελής Μπουκάλας
Από την "Καθημερινή"

Από το 2002 μέχρι σήμερα, τουλάχιστον 775 άνθρωποι έχουν κρατηθεί αιχμάλωτοι εκεί. Ορισμένοι αφέθηκαν ελεύθεροι να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, αλλά οι περισσότεροι υπομένουν τον έκτο χρόνο αιχμαλωσίας σε σχεδόν πλήρη απομόνωση, χωρίς καμιά επαφή με τις οικογένειές τους, φυλακισμένοι χωρίς κατηγορητήριο, δίκη ή τις πλέον στοιχειώδεις προστασίες της Συνθήκης της Γενεύης. Αξιόπιστες μαρτυρίες μιλούν για συστηματικές ταπεινώσεις και βασανιστήρια, παρότι οι αμερικανικές αρχές αρνούνται να χαρακτηρίσουν βασανισμό τις «μεθόδους» που χρησιμοποιούν για να πιέσουν τους εγκλείστους να «ομολογήσουν», όπως π.χ. τον εικονικό πνιγμό, τη στέρηση ύπνου, τη συνεχή εκκωφαντική μουσική ή την υποβολή τους σε ακραίες συνθήκες ζέστης και κρύου.

Από την Καθημερινή


Ποιήματα από το Γκουαντάναμο
Πύλη, 2008
μτφ. Ιωάννα Καρατζαφέρη, Οδυσσέας Κακαβάκης
εισαγωγή: Mark Falkoff
Πρόλογος: Flagg Miller
Επίλογος: Ariel Dorfman

Συλλογικός τόμος των Σάκερ Αμπντουραχήμ Άαμερ, Αμπντουλαζίζ, Αμπντουλάχ Θανί Φαρίς αλ Αναζί, Ουστάντ Μπαντρουζαμάν Μπαντρ, Μοαζάμ Μπεγκ, Τζουμάχ αλ Ντοσαρί, Σάιχ Αμπντουραχήμ Μούσλιμ Ντοστ, Μοχάμεντ ελ Γκαρανί, Σάμι αλ Χατζ, Εμάντ Αμπντουλάχ Χασάν, Οσάμα Αμπού Καμπίρ, Αντνάν Φαρχάν Αμπτούλ Λατίφ, Οθμάν Αμπντουλραχήμ Μοχάμαντ, Μαρτίν Μπουμπάνγκα, Αμπντουλά Ματζίντ αλ Νοαϊμί, ο Αιχμάλωτος της Αξιοπρέπειας, Ιμπραήμ αλ Ρουμπαΐς, Σιντίκ Τουρκεστανί, άντρες κρατούμενοι στην πασίγνωστη πλέον αμερικανική ναυτική βάση της Κούβας. Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2007 από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Αϊόβα με τον τίτλο "Poems from Guαntanamο; The Detainees Speak". Έκτοτε σημειώνει μεγάλη εμπορική επιτυχία και έχει ήδη μεταφραστεί σε δώδεκα γλώσσες. Οι ποιητές του Γκουαντάναμο, όλοι τους μουσουλμάνοι, καταθέτουν την προσωπική τους εμπειρία από τον παράνομο και πολυετή εγκλεισμό τους, ζητώντας την προσοχή και τη συμπαράστασή μας.

Η δύναμη του Λόγου όμως είναι (και πάντα ήταν) καλά γνωστή στους δεσμοφύλακες: καθόλου τυχαίο πως για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στους έγκλειστους του Γκουαντάναμο δεν επιτρεπόταν να έχουν γραφική ύλη, κι όταν επιτράπηκε, τα ποιήματα, τα γραμμένα πίσω από τα σίδερα, αμέσως κατάσχονταν και μόνο ελάχιστοι στίχοι κατάφερναν να περάσουν τη λογοκρισία και να επιζήσουν μέσα από τον ακρωτηριασμό της αγγλικής μετάφρασης.

Η Ιωάννα Καρατζαφέρη μεταφράζει από τα αγγλικά: η πρόσβαση στα αραβικά πρωτότυπα απαιτεί ειδική άδεια που λίγοι διαθέτουν. Ο αμερικανικός στρατός θεωρούσε και συνεχίζει να θεωρεί τους στίχους όπλα που μπορούν να πλήξουν πιθανούς αμερικάνικους στόχους.

Evgenia Krichevskaya

Από την "Αυγή"

Αποσπάσμτα-Ποιήματα από το βιβλίο

Ψευδαισθήσεις πετάνε τριγύρω μέσα σ’ αυτό το πανδαιμόνιο σφιχτά σχοινιά είναι δεμένα στον τοίχο. (…) Τις νύχτες δεν έχεις παρέα να παραπο- νεθείς για την πικρή σου μοίρα

Emad Abdullah Hassan,ποιητής, συνελήφθη στο Πακιστάν ενώ φοιτούσε στο πανεπιστήμιο. Παραμένει στο Γκουαντάναμοπαρότι δεν του έχει απαγγελθεί καμιά κατηγορία.


Ακόμα κι αν ο πόνος της πληγής χειροτερεύει θα πρέπει να υπάρχει κάποιο φάρμακο να τον θεραπεύει
Ibrahim Al Rubais

Ταπεινωμένος στα δεσμά
Οταν άκουσα τα περιστέρια να γουργουρίζουν στα δέντρα,
καυτά δάκρυα έτρεξαν στο πρόσωπό μου.
Οταν τιτίβισε ο κορυδαλλός, οι σκέψεις μου έστειλαν
ένα μήνυμα στο γιο μου.
Μοχάμαντ, θλίβομαι.
Στην απελπισία μου δεν έχω κανέναν άλλον
εκτός από τον Αλλάχ να με παρηγορήσει.
Οι καταπιεστές παίζουν μαζί μου,
καθώς κινούνται ελεύθεροι ανά τον κόσμο.
Μου γυρεύουν να κατασκοπεύω τους συμπατριώτες μου
και ισχυρίζονται πως αυτό είναι μια καλή πράξη.
Μου προσφέρουν λεφτά και χωράφια
και την ελευθερία να πάω όπου θέλω.
Οι πειρασμοί τους τραβάνε την προσοχή μου
σαν αστραπή στον ουρανό.
Αλλά το δώρο τους είναι ένα φίδι κολοβό
που κουβαλάει στη γλώσσα του την υποκρισία σαν δηλητήριο.
Εχουν μνημεία αφιερωμένα στην ελευθερία
και ελευθερία σκέψης, όλα καλά και ωραία.
Αλλά τους λέω
πως η Αρχιτεκτονική δεν φέρνει δικαιοσύνη.
Αμερική, ιππεύεις πάνω στις πλάτες των ορφανών
και τα τρομοκρατείς καθημερινά.
Μπους, πρόσεχε.
Ο κόσμος αναγνωρίζει τον αλαζόνα ψεύτη.
Στον Αλλάχ απευθύνω το παράπονό μου και τα δάκρυά μου.
Νοσταλγώ την πατρίδα και καταπιέζομαι.
Μοχάμαντ, μη με ξεχνάς.
Υποστήριζε το δίκαιο του πατέρα σου, γιατί είναι άνθρωπος θεοφοβούμενος.
Με ταπείνωσαν με δεσμά.
Πώς μπορώ τώρα να γράφω στίχους; Πώς μπορώ να γράφω τώρα;
Μετά τα δεσμά και τις νύχτες και τις ταλαιπωρίες και τα δάκρυα,
πώς μπορώ να γράφω ποίηση;
Η ψυχή μου είναι μια ταραγμένη θάλασσα που τη συνταράσσει
ο φόβος,
βάναυση από το πάθος.
Είμαι αιχμάλωτος, αλλά τα εγκλήματα είναι των δεσμοφυλάκων
μου.
Είμαι καταβεβλημένος από το φόβο.
Κύριε, σμίξε με με το γιο μου, Μοχάμαντ.
Κύριε, χάρισε επιτυχία στους ενάρετους.
Sami Al Haj, δημοσιογράφος σουδανικής καταγωγής

Λυπάμαι, αδελφέ μου
Λυπάμαι, αδελφέ μου.
Οι χειροπέδες μού δένουν τα χέρια
κι ένα σίδερο περικυκλώνει το μέρος που κοιμάμαι.
Λυπάμαι, αδελφέ μου,
που δεν μπορώ να βοηθήσω τον γέρο,
τη χήρα ή το παιδάκι.
Μη λογαριάζεις τον θάνατο ενός ανθρώπου
σαν σημάδι ήττας.
Ντροπή είναι μόνο
να προδίδεις τις ιδέες σου
και να μην μπορείς να υπερασπιστείς
τις πεποιθήσεις σου.

Othman Abdulraheem Mohammad, εικοσιεξάχρονος φοιτητής της Νομικής και δάσκαλος του Κορανίου. Συνελήφθη στα σύνορα Πακιστάν- Αφγανιστάν το 2001. Στο κολαστήριο του Γουαντάναμο έχει αντιδράσει αρκετές φορές με απεργία πείνας στην παραβίαση των βασικών δικαιωμάτων του.

«Μόνο το οκτώ τοις εκατό των κρατουμένων κατηγορείται ότι ήταν πολεμιστές της Αλ Κάιντα, μόνο το πέντε τοις εκατό συνελήφθη από δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών στα πεδία μάχης στο Αφγανιστάν, και συνολικά λιγότεροι από τους μισούς κατηγορήθηκαν για ενέργειες εχθρικές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Mark Falkoff επιμελητής τού τόμου επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βόρειου Ιλινόις και νομικός εκπρόσωπος των 17 κρατουμένων

Την απόφασή του να κλείσει τη φυλακή της βάσης του Γκουαντάναμο υπερασπίστηκε την Πέμπτη ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, λέγοντας ότι «αποδυναμώνει την εθνική ασφάλεια» των ΗΠΑ, μία ημέρα μετά την απόρριψη της Γερουσίας για χρηματοδότηση του κλεισίματος της φυλακής. in.gr



The Road to Guantanamo. Βρετανία, 2006. Σκηνοθεσία-σενάριο: Μάικλ Γουιντερμπότομ, Ματ Γουάιτκρος. Ηθοποιοί: Ριζ Αχμέντ, Φαρχάντ Χαρούν, Βαγκάσρ Σιντίκι, Αρφάν Ουσμάν. 91 λεπτά.

Για το Γκουντάναμο κι εδώ

Επίσης

Giorgio Agamben, Homo Sacer : Κυρίαρχη εξουσία και γυμνή ζωή
Scripta, 2005
μτφ. Παναγιώτης Τσιαμούρας.
Στο αρχαϊκό ρωμαϊκό δίκαιο είναι ξεκάθαρος ο ρόλος του Homo sacer όπως και η σημασία του για τη δόμηση της κυριαρχίας και της βιοπολιτικής. Πρόκειται για μια φιγούρα στην οποία αποτυπώνεται για πρώτη φορά η παράδοξη σχέση εξουσίας/κυριαρχίας και απλής βιολογικής ζωής. Γιατί αυτός ο χαρακτήρας παρουσιάζει τόσο ενδιαφέρον; Μα γιατί πρόκειται για κάποιον που ενώ η κοινότητα τον έχει κρίνει για κάποιο έγκλημα, εντούτοις δεν τον καταδικάζει με τους συνηθισμένους τρόπους, αλλά του αποδίδει μια ιερότητα που απαγορεύει μεν τη θυσία του, επιτρέπει όμως σε οποιοδήποτε άλλο μέλος της κοινότητας να τον σκοτώσει χωρίς τον κίνδυνο τιμωρίας. Πρόκειται επομένως για μια ζωή στο όριο, ή καλύτερα για μια παράδοξη ύπαρξη που ανοίγεται στην ανυπαρξία, για το ίδιο το μεταίχμιο μεταξύ ζωής και θανάτου.
Πολύ σχηματικά θα λέγαμε ότι βασικό θέμα του βιβλίου αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται και εδραιώνεται η βιοπολιτική, δηλαδή η πολιτικοποίηση της ζωής στο απλούστερο βιολογικό της επίπεδο, η αυξανόμενη συμπερίληψη της φυσικής "γυμνής ζωής" του ανθρώπου στους μηχανισμούς και τους υπολογισμούς της εξουσίας. Ακολουθώντας το νήμα της συστατικής σχέσης μεταξύ γυμνής ζωής και κυρίαρχης εξουσίας, από τον Αριστοτέλη μέχρι το Άουσβιτς, από το Habeas corpus μέχρι τις διακηρύξεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με το Homo sacer ο Αγκάμπεν προσαθεί να αποκωδικοποιήσει τα αινίγματα - πρώτα απ' όλα τον φασισμό και τον ναζισμό - που ο 20ός αιώνας έθεσε στον ιστορικό λόγο.

Ο κυρίαρχος, ως δημιουργός δικαίου και άρα της πολιτικής τάξης, είναι αυτός που μπορεί να απονέμει την πολιτική ιδιότητα· εκείνος όμως που έχει τη δύναμη να απονέμει την πολιτική ιδιότητα, έχει τη δύναμη και να την αίρει. Τι μπορεί να συμβεί σε έναν πολίτη μετά την άρση τής πολιτικής του ιδιότητας; Θεωρητικά, οτιδήποτε. Διότι εκείνος που αποκλείεται από την πολιτική ιδιότητα δεν επιστρέφει στην προ-πολιτική φύση, εγκλωβίζεται μάλλον σε μια «φύση» που είναι στην πραγματικότητα μια ζώνη αδιακρισίας, ένας «μη τόπος», ανάμεσα στο φυσικό και στο πολιτικό -συνεπώς και καμία τάξη, φυσική ή πολιτική, δεν μπορεί να τον προστατεύσει απ' οτιδήποτε. Τέτοια είναι η περίπτωση του homo sacer: η sacratio, η αρχαιότερη όπως υποστήριξαν ορισμένοι ποινή τού ρωμαϊκού δικαίου, συνιστά μια ιδιότυπη «ιεροποίηση», μέσω της οποίας το υποκείμενο απαγορεύεται να θυσιαστεί βάσει οιουδήποτε τελετουργικού κανόνα, ο καθένας ωστόσο μπορεί να το φονεύσει ατιμωρητί· σαν να λέμε, η πολιτική του ιδιότητα αίρεται, χωρίς ωστόσο να περιέρχεται στη δικαιοδοσία της ιδιάζουσας τάξης τού ιερού (όπως θα συνέβαινε με ένα κανονικό θυσιαστήριο θύμα). Η sacratio, αυτή η ιδιόμορφη παραγωγή της «άθυτης και φονεύσιμης ζωής», συνιστά εν ολίγοις το αρχέτυπο του αναθέματος, του αφορισμού, που είναι για τον Αγκάμπεν η πρώτη και η έσχατη δυνατότητα, το αληθινό μυστικό θεμέλιο της κυριαρχίας.
Φώτης Τερζάκης
Από τη "Βιβλιοθήκη"

Homo sacer (Latin for "the sacred man" or "the accursed man") is an obscure figure of Roman law: a person who is banned, may be killed by anybody, but may not be sacrificed in a religious ritual. The person is excluded from all civil rights, while his/her life is deemed "holy" in a negative sense.

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Της ημέρας




Bekledim de gelmedin sevdigimi bilmedin

Gozyasimi silmedin hiη mi beni sevmedin?

soyle, soyle! hiη mi beni sevmedin?

bir opucuk ver bana yalvariyorum sana

beni kucaklasana kollar1na alsana soyle,

soyle hiη mi beni sevmedin?

Istanbul konaginda beni var yanaginda

bir opucuk ver bana yalvariyorum sana

soyle, soyle hiη mi beni sevmedin?

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Αλλά εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο δε φταις σε τίποτα;;;


Το περιβάλλον κινδυνεύει;;; Ποιος μας κοροϊδεύει;;;
Το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί ποτέ…
Η μεγαλύτερη ανακρίβεια που μπαίνει τεχνηέντως στο τραπέζι των συζητήσεων και της έξυπνης ψυχολογικής τρομοκρατίας.

Το περιβάλλον σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύει και ποτέ στο παρελθόν δεν έχει κινδυνεύσει.
Το περιβάλλον προσαρμόζεται και διαχειρίζεται τους φυσικούς του πόρους ανάλογα με τα νέα δεδομένα κάθε φορά.

Το περιβάλλον και η φύση προσαρμόζονται κάθε φορά δημιουργώντας εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες που του επιβάλλουν να συνεχίζει να παραμένει ζωντανό και λειτουργικό.
Το περιβάλλον ζει εκατομμύρια χρόνια χωρίς ποτέ να κινδύνευσε από τίποτα και από κανέναν.
Όταν χρειάστηκε απλά προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα.



Η συνέχεια εδώ

άρθρο των Ελλήνων Ενεργών Πολιτών που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ποντίκι



And the question is why
If we're following our mind
We can glide into light

Enigma

Morphing Thru Time


Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Το θηλυκό...

Πήρες και τους δρόμους, πας με τα φρικιά
Και με εξοντώνεις ψυχολογικά
Και άρχισες τα φεμινιστικά

Ανεξαρτησία γύρευες κι εσύ
Τρέχεις μ' όποιον φτάνεις κι όποιον σου βρεθεί
Γιατί να σ' αγαπάω δηλαδή;

Καταρρέω…κι άλλο πλέον δεν μπορώ
Θα ερωτευτώ τον Παπαντρέο, τον Ποπάυ, τον Ζορρό
Και δεν ξαναγαπάω θηλυκό

Μ' έναν κνίτη πρώτα, και μ' έναν χριστιανό
Μ' έναν ξαναμμένο μωαμεθανό
Και μ' ένανε πρεζάκια παρδαλό

Οι δικαιολογίες είναι περιττές
Κι από εμπειρίες είχες αρκετές
Ε, άιντε, ξεκαθάρισε τι θες

Καταρρέω…το παρατραβάς
Πως να αποφύγω το μοιραίο, έγινα και κερατάς
Ελεύθερέ μου έρωτα πονάς

Έγινε της μόδας ποιος θα σακατέψει ποιον
Εποχή της ρόδας και των πυρηνικών
Ε,κάθομαι τις τρώω το λοιπόν

Ένας αλλά Λέων, κι όλοι εσείς τυριά
Δεν σηκώνω πλέον άλλη μαχαιριά
Ρε, που την βρήκα τέτοια λεβεντιά!

Καταρρέω κι άλλο πλέον δεν μπορώ
Θα ερωτευτώ τον Παπαντρέο, τον Ποπάυ, τον Ζορρό
Και δεν ξαναγαπάω θηλυκό

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

Ginger


Μπαχαρικό που προέρχεται από το φυτό Zingiber Officinale Roscoe . Οι ρίζες του ριζώματος αυτού χάνονται... στα βάθη των αιώνων.
Οι αρχαίοι Πέρσες το έλεγαν ζουγκεμπίλ, οι Aσιάτες ζιντεμέλ, Διαμέσου των Αράβων πέρασε τον 9ο αι. στην Ευρώπη και οι Δυτικοί το είπαν τζίντζερ (ginger), κι ακολούθως Έλληνες πιπερόριζα.
Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για να αποκρυπτογραφηθεί η χημική σύνθεση αυτού του φυτού και να αποδειχθεί η ωφέλεια που προσφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό. Σήμερα, η ποιοτικότερη πιπερόριζα καλλιεργείται στην Kαραϊβική. Eίναι αγαπημένο και απαραίτητο συστατικό της ινδικής, ιαπωνικής και κινεζικής κουζίνας. Tο ενεργό συστατικό της πιπερόριζας είναι η τζιντζερόλη, ένα συστατικό που όταν μαγειρευτεί, έχει πικάντικο άρωμα και μια γλυκιά και ταυτόχρονα πιπεράτη γεύση. Eκτός, όμως, από τη γεύση και το άρωμα που δίνει στα φαγητά, το τζίντζερ έχει και μεγάλη θρεπτική αξία καθώς και άλλες ιδιότητες. Oι Kινέζοι το συνιστούν εδώ και 2000 χρόνια για τη βελτίωση στομαχικών διαταραχών και για την καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Tα αιθέρια έλαιά του και τα υπόλοιπα συστατικά του τού προσδίδουν ορισμένες ιδιότητές.
Συγκεκριμένα:

1. Φημίζεται για τις αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και ανοσορρυθμιστικές του ιδιότητες.
2. Mειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα, ρυθμίζει το σάκχαρο και έχει επουλωτική δράση.
3. Bοηθά στην καλή χώνεψη, καταπολεμά τη ναυτία, τονώνει τον οργανισμό και απαλύνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος, του στομαχόπονου και του πονοκεφάλου. Έχει αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση.
4. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το τζίντζερ βοηθάει στη μείωση των αρθριτικών ενοχλήσεων. Παρ’ όλα αυτά, απαιτούνται ακόμη περισσότερες μελέτες για την επιβεβαίωση των πιθανών του δράσεων στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.
Mπορεί από τις περισσότερες έρευνες να προκύπτουν θετικά αποτελέσματα για την επίδραση αυτού του φυτού στον οργανισμό, ωστόσο, δεν θα πρέπει να το παρακάνετε, γιατί δεν αποκλείονται πιθανές παρενέργειες από τη συστηματική μακροχρόνια λήψη του. H κατανάλωσή του, επίσης, πρέπει να αποφεύγεται από παιδιά κάτω των 2 ετών.


Το σχήμα του θυμίζει το ανθρώπινο χέρι ή κέρατο ζώου.Έχει μήκος 5-10 εκατοστά, οριζόντιες διακλαδώσεις και ρόζους. Από τη ρίζα βλασταίνουν τα φύλλα, που είναι κολλημένα το ένα στη βάση του άλλου σχηματίζοντας τον μίσχο.
Περιέχει, σε μεγάλο ποσοστό, νερό (περίπου 80%), κάλιο, ψευδάργυρο, και πολυφαινόλες, στις οποίες οφείλονται κάποιες από τις ωφέλιμες δράσεις του.

Θρεπτική αξία ανά 100 γρ. τζίντζερ
Ενέργεια: 80 kcal / Λιπαρά: 0,4 γρ. / Yδατάνθρακες: 18 γρ. / Φυτικές ίνες: 2 γρ. / Πρωτεΐνες: 2 γρ. / Mαγνήσιο: 43 mg / Xαλκός: 2 mg / Kάλιο: 415 mg / Φώσφορο: 34 mg / Aσβέστιο: 16 mg / Nάτριο: 13 mg / Bιταμίνη C: 5 mg / Φυλλικό οξύ: 11 μg

Καταναλώνεται ωμό ή μαγειρεμένο. Χησιμοποιείται φρέσκο, αποξηραμένο και σε σκόνη. Δίνει μια ιδιαίτερη και ελαφρώς καυτερή γεύση και το βάζουμε σε γλυκά, σάλτσες, εξωτικά φαγητά και άλλα.

Κλασική κινέζικη συνταγή κοτόπουλου


  • Σουσάμι, 2 κουταλιές σούπας
  • Εαιόλαδο, 4 κουταλιές σούπας
  • Σόγια σως, 6 κουταλιές σούπας
  • Κοτόπουλο περίπου 600γρ, κομμένο σε χοντρούς κύβους
  • Ρίζα τζίντζερ (ψιλοκομμένη, 4 κουταλιές γλυκού
  • 2 σκελίδες ψιλκομμένο σκόρδο
  • Μέλι, 3 κουταλιές σούπας
  • Αλάτι, πιπέρι
Μαρινάρουμε το κοτόπουλο με όλα τα υλικά για 12 ώρες στο ψυγείο.
Σε αντικολλητικό τηγάνι γυρίζουμε τους κύβους του κοτόπουλου, αφού τους έχουμε στραγγίσει κι ακολούθως προσθέτουμε τη μαρινάδα και σιγοβράζουμε για μισή ώρα.
Σερβίρουμε με ρύζι μπασμάτι.

Ενδιαφέρουσα συνταγή κι εδώ

Και φυσικά η τζιντζιμπίρα της Κέρκυρας

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Vaya Con Dios


Don't Cry For Louie

I gave up all my friends
My girls from out of town
Bought her what she wanted
Yet she let me down
When she saw me crying
She said I had no heart
When my heart was bleeding
She turned around and laughed
Girls don't cry for Louie
Louie wouldn't cry for you
When you walk the streets for Louie
You better do what Louie tells you to
I met Louie on a hazy morning
When the bars where closing down
He said honey I really like your prancing
You and I we'll burn this town
This woman, sir, mislead me
Hurt me in my pride
Who are you to judge me?
Who are you to take her side?
She cheated on me mister
Told me nothing but lies
I just had to teach her
Not to overstep the line
Girls don't cry for Louie
He wouldn't waste a tear on you
When you walk the streets for Louie
You ain't walking down no avenue
I met Louie on an early morning
In a sleazy part of town
I was tipsy and feeling kind'a lonely
Louie offered me his arm
He said: you and I we'll burn this town
He said: you and I we'll burn this town


Vaya Con Dios βελγικό μουσικό συγκρότημα, που δημιουργήθηκε το 1986 από τους Dani Klein, Dirk Schoufs και Willy Lambregt.
Οι βασικές επιρροές στη μουσική τους βρίσκονται εκτός από την pop, στην τσιγάνικη μουσική, τη jazz και την όπερα.

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Πέρασμα



Αργά αργά θα γείρω
σαν μέρα που περνά
Στην αγκαλιά σου θα χαθώ
και θ’ ανατείλω
πρώτη φορά

Οι ανάσες και τα χέρια
τα λόγια, τα κορμιά
οι αναστεναγμοί του κόσμου
και τα γέλια
τώρα θα γίνονται ξανά.

Γλιστράμε και περνούμε
κι αν μένει κάτι εδώ
είναι το φως που μας χαρίστηκε
να δούμε
μες τη ζωή εσύ κι εγώ.

Τα χρόνια θα μας λιώσουν
κι αν μένει κάτι εδώ
θα ‘ναι το φως που είχαν οι μέρες
πριν τελειώσουν
μόνο το φως.

Αλκίνοος Ιωαννίδης και Σόνια Θεοδωρίδου

ΝΕΡΟΠΟΝΤΗ

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Do think twice



"Billie Jean"

She was more like a beauty queen from a movie scene
I said don't mind, but what do you mean I am the one
Gonna dance on the floor in the round
She said I am the one who will dance on the floor in the round

She told me her name was Billie Jean, as she caused a scene
Then every head turned with eyes that dreamed of being the one
Gonna dance on the floor in the round

People always told me be careful of what you do
Don't go around breaking young girls' hearts
And mother always told me be careful of who you love
Be careful of what you do 'cause the lie becomes the truth

Billie Jean is not my lover
She's just a girl who claims that I am the one
But the kid is not my son
She says I am the one, but the kid is not my son

For forty days and forty nights
The law was on her side
But who can stand when she's in demand
Her schemes and plans
Gonna dance on the floor in the round
So take my strong advice, just remember to always think twice
Do think twice

She told my baby that's a threat
As she looked at me
Then showed a photo of a baby cries
Eyes would like mine
Gonna dance on the floor in the round,

People always told me be careful of what you do
And don't go around breaking young girls' hearts
She came and stood right by me
Then the smell of sweet perfume
This happened much too soon
She called me to her room

Billie Jean is not my lover
She's just a girl who claims that I am the one
But the kid is not my son
So take my strong advice, just remember to always think twice
Do think twice

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

"Του το κρατάω αυτού του κόσμου"



Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις
Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πώς καταφέρνω και κρατιέμαι

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

Κοίτα εγώ αν θες να ξέρεις
είμαι όλα αυτά που αναφέρεις
Μόνο που κάπου κατά βάθος
όποιος με ξέρει κάνει λάθος
Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

Κοίτα εγώ....

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Της ημέρας



Τόσα χρόνια ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι διψᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται
πολιορκημένοι ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα,
ἔφαγε ἡ κάψα τὰ χωράφια τους κ᾿ ἡ ἁρμύρα πότισε τὰ σπίτια τους
ὁ ἀγέρας ἔριξε τὶς πόρτες τους καὶ τὶς λίγες πασχαλιὲς τῆς πλατείας
ἀπὸ τὶς τρῦπες τοῦ πανωφοριοῦ τους μπαινοβγαίνει ὁ θάνατος
ἡ γλῶσσα τους εἶναι στυφὴ σὰν τὸ κυπαρισσόμηλο
πέθαναν τὰ σκυλιά τους τυλιγμένα στὸν ἴσκιο τους
ἡ βροχὴ χτυπάει στὰ κόκκαλά τους.
Γιάννης Ρίτσος
Η Ρωμιοσύνη