Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Picasso, Suite 347

«Η ηλικία μπορεί να μας αναγκάζει να απαρνηθούμε πολλά, ο πόθος όμως παραμένει!».
Pablo Picasso

Η εικόνα “http://www.erotorama.gr/images/stories/art/02ART/picasso3.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Η Suite 347, η συλλογή των 347 χαρακτικών, μιας από τις πέντε σειρές χαρακτικών (Epreuve d’ artiste), που κυκλοφορούν με την υπογραφή, σε όλα τα χαρακτικά, του ίδιου του Πικάσο, εκτίθεται στο Τελλόγλειο ίδρυμα τής Θεσσαλονίκης έως τις 16/4/2008. Έργα που δημιούργησε ο μεγάλος καλλιτέχνης από τις 16 Μαρτίου μέχρι τις 5 Οκτωβρίου του 1968. Ένα ημερολόγιό του, μια αποκάλυψη τής σκέψης του.

Η εικόνα “http://media2.feed.gr/filesystem/images/20071206/engine/newego_LARGE_t_641_473806_type11104.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Στη σειρά επαναλαμβάνονται τα περισσότερα από τα αγαπημένα θέματα τού μεγάλου ζωγράφου, μια ανακεφαλαίωση της προηγούμενης θεμτογραφίας του: έργα που αναφέρονται στην ιστορία της ζωγραφικής, τον κόσμο της ταυρομαχίας και του φλαμένκο, την ελληνορωμαϊκή μυθολογία και το μεσογειακό τοπίο, την καθημερινή ζωή και σε ένα ισπανικό μυθιστόρημα του 16ου αιώνα, το La Celestina, ενώ κυρίαρχο θέμα, είναι η εμμονή του Πικάσο στο γυναικείο γυμνό.

http://media2.feed.gr/filesystem/images/20071206/engine/newego_LARGE_t_641_473807_type11104.jpg

«…η μεγάλη του ηλικία, αντί να κατευνάζει τα πάθη του, δεν παύει να υποκινεί τους δαίμονές του, τα ερωτικά του όνειρα»
Gilberte Brassaï

Η εικόνα “http://www.invertirenarte.es/mercadodearte/imagenes/Julio%2014/christies_picasso_suite_347.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Έργα ευρηματικά, με διαφορετικές τεχνικές, μεγάλη ποικιλία μεγεθών, στοιχείο ενδεικτικό του τρόπου αξιοποίησης του χώρου από τον Πικάσο. Η συλλογή, εκτός από το μέγεθός της και την ποικιλία των θεμάτων εντυπωσιάζει για την ταχύτητα με την οποία δημιουργήθηκε, αλλά και για την τεχνική πολυμορφία όπου ο καλλιτέχνης δοκιμάζει εναλλαγές με ποικίλα υλικά (ζάχαρη, άμμο, γύψο, χημικά κ.ά.)

...Οι διάφορες τεχνοτροπίες που χρησιμοποίησα στο έργο μου δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν ως εξέλιξη ή ως βήματα προς ένα άγνωστο ιδεώδες της ζωγραφικής… Εάν τα θέματα που ήθελα να εκφράσω πρότειναν διαφορετικούς τρόπους έκφρασης, δεν θα δίσταζα να τους υιοθετήσω...
Pablo Picasso

http://www.sapergalleries.com/PicassoBloch1807.jpg

Αποτραβηγμένος στο Mougins στο σπίτι του στη Νότια Γαλλία, κουρασμένος από το πλήθος των θαυμαστών του που τον ακολουθούσε παντού, ο 87 χρονος τότε Πικάσο σταματάει την καταγραφή τού κανονικού του ημερολογίου, που μέχρι τότε κρατούσε, και αν' αυτού χαράσσει σε πλάκες χαλκού για να σχολιάσει πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα μιας σημαδιακής χρονιάς στην Ευρώπη, το 1968: απεικονίζει τον Σαρλ Ντε Γκωλ με κατεβασμένα παντελόνια να επιδεικνύει τα γεννητικά του όργανα, τον Ζορζ Πομπιντού σαν γερο-ζητιάνο... έργα τα οποία γενικά χαρακτηρίζει ένα οργιαστικό πνεύμα. Με ελλιπή πληροφόρηση, χωρίς εφημερίδες και ραδιόφωνο, η επαφή του με τον έξω κόσμο είναι περιορισμένη προσπαθεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις στη Γαλλία-Μάης '68- και την Ισπανία, κυρίως, μέσω της τηλεόρασης τού Μόντε Κάρλο.
Καθώς σε πολλά από τα έργα αυτά η ερωτική πράξη απεικονίζεται με λεπτομέρειες, όταν πρωτοπαρουσιάστηκαν θεωρήθηκαν πορνογραφικά. Ο Edward L. Smith, με αφορμή το χαρακτικό "ο ηλικιωμένος καλλιτέχνης", όπου ένας ρυτιδιασμένος γέρος παρατηρεί ηδονοβλεπτικά ένα ζευγάρι να κάνει παθιασμένο έρωτα, θεωρεί ότι το έργο σχολιάζει έμμεσα τη σεξουαλική ανικανότητα ή ακόμα και την ανικανότητα πολλές φορές του καλλιτέχνη να εκφραστεί. Ωστόσο, το γεγονός ότι η ανδρική φιγούρα κρατάει παλέτα, ίσως, να είναι και σχόλιο στο «ένδοξο» ερωτικό παρελθόν του ίδιου του Πικάσο.
Ο ίδιος, μετά την αποθέωση που την κορύφωσή της γνώρισε το 1966, νιώθει ότι ο κόσμος πιστεύει ότι τα έχει δώσει όλα στην τέχνη, ότι έχει τελειώσει. Αντιδρά λοιπόν και με τα χαρακτικά όπου πιθανόν ν αποτυπώνεται και η ανασφάλειά του.

http://www.tallerdelprado.com/obra/06501.jpg

Η έκθεση συμπληρώνεται με ντοκουμέντα που αποτυπώνουν τον τρόπο υποδοχής του έργου από τον Τύπο της εποχής στη Γαλλία.

Η συλλογή ανήκει στο Bancaja Foundation της ισπανικής τράπεζας στη Βαλένθια.

Image:Pablo picasso 1.jpg

Ο Πάμπλο Πικάσο γεννήθηκε στη Μάλαγα το 1881. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε το 1895 στη Βαρκελώνη. Σπουδάζει στη Βασιλική Ακαδημία του Σαν Φερνάντο της Μαδρίτης κι εντάσσεται σταδιακά στους κύκλους των μποέμ καθώς έρχεται σε επαφή με τις νέες φιλοσοφικές, πολιτικές, μουσικές και λογοτεχνικές τάσεις της εποχής. Το 1901 αρχίζει η «γαλάζια περίοδος». Από το 1904 εγκαθίσταται οριστικά στο Παρίσι. Γνωρίζει τον τρόπο ζωής των μποέμ στη Μονμάρτη κατοικώντας στο περίφημο Bateau Lavoir. Αρχίζει η «ροζ περίοδος». «Οι δεσποινίδες της Αβινιόν», που ολοκληρώνονται το 1907 θέτουν τις βάσεις του Κυβισμού. Για πρώτη φορά ο Πικάσο έρχεται σε σαφή ρήξη με την παραδοσιακή προοπτική και προτείνει έναν νέο τρόπο αντίληψης του χώρου. Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έρχεται σε επαφή με τον κόσμο του θεάματος, στον οποίο αφιερώθηκε ως σκηνογράφος και σχεδιαστής κοστουμιών. Ο ίδιος δεν παραδέχτηκε ποτέ ένταξη στο κίνημα του Σουρεαλισμού, ωστόσο συνεργάστηκε στενά με εκπροσώπους του και δανείστηκε αρκετά στοιχεία απ’ αυτό. Η επίθεση της γερμανικής Λουφτβάφε -συμμάχων του δικτάτορα Φράνκο-, εναντίον της μικρής, ανυπεράσπιστης, βασκικής πόλης Γκερνίκα και η ισοπέδωσή της με 500 κιλά βόμβες και περισσότερα από 3.000 εμπρηστικά βλήματα, που προκαλεί παγκόσμια κατακραυγή, τον συγκλονίζει και δημιουργεί το μυθικό του έργο Γκερνίκα, πίνακα - σταθμό, που σύμφωνα με τον ίδιο εκφράζει «το μίσος του για τη στρατιωτική τάξη που βύθισε την Ισπανία σε ωκεανό πόνου και θανάτου».
Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και τιμάται δύο φορές, το 1950 και το 1962 με το Βραβείο Λένιν. Το 1957 φιλοτεχνεί τη σειρά Las Meninas. Τη δεκαετία του 60 κυριαρχεί η σειρά «Ο ζωγράφος και το μοντέλο του», στην οποία ασχολείται με τα «προσωπικά του φαντάσματα», ιδιωτικές στιγμές στις οποίες το σεξ ήταν το βασικό στοιχείο. Παρά την ηλικία του συνέχισε ακούραστα να δουλεύει μια σειρά χαρακτικών σε λινόλεουμ, μια νέα τεχνική για την εποχή.
Πεθαίνει στις 8 Απριλίου του 1973 στο Mougins της Νότιας Γαλλίας.


Η εικόνα “http://www.biblionet.gr/images/covers/b6947.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.
Fernando de Rojas

Η Θελεστίνα
: Μια τολμηρή ερωτική ιστορία στα τέλη του μεσαίωνα
μτφ. Ισμήνη Κανσή.
Αίολος, 1996.
και
Σελεστίνα : Ή η κωμική τραγωδία του Καλλίστο και της Μελιμπέα
μτφ. Άννυ Κολτσιδοπούλου
Νεφέλη, 1997

Το κείμενο δημοσιεύθηκε ανώνυμα το 1499 και σηματοδοτεί το πέρασμα της ισπανικής λογοτεχνίας από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση. Ο Ρόχας έζησε την εποχή τής Ιεράς Εξέτασης, η οποία και τον κυνήγησε. Η Σελεστίνα, έργο τολμήρό σε καταγγελίες κατά τού κλήρου βρέθηκε στο στόχαστρο των ιεροεξεταστών. Γι' αυτόν τον λόγο, σ' έναν πρόλογό του, ο συγγραφέας αποποιείται την πατρότητα της πρώτης ­ και πιο τολμηρής σε καταγγελίες ­ σκηνής, ισχυριζόμενος ότι τη «βρήκε» γραμμένη από άλλον και ότι απλώς ολοκλήρωσε το έργο. Ο ισχυρισμός αυτός έδωσε το έναυσμα για μία ολόκληρη μυθολογία και παραφιλολογία. Ωσότου, πρόσφατα, τα αρχεία της Ιεράς Εξέτασης αποκάλυψαν ότι δεν επρόκειτο παρά για «μέτρο ασφαλείας» που πήρε ο συγγραφέας.
Η τραγική ερωτική ιστορία του Καλίστο και της Μελίμπεα και η γριά πόρνη Σελεστίνα, η οποία παίζει καταλυτικό (και σκοτεινό) ρόλο. Το βιβλίο περιλαμβάνει σκηνές στον οίκο ανοχής της Σελεστίνας, φιγούρας που ταυτίζεται με την εκπλήρωση της ερωτικής επιθυμίας. Μιας επιθυμίας που κυριαρχεί και στην πλειονότητα των έργων της Suite 347.

Η εικόνα “http://www.naftemporiki.gr/news/static/08/01/28/37p.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

"Όταν ξεκινώ ένα έργο είμαι με κάποιον άλλο, όταν, όμως, τελειώνει είμαι μόνος"
Pablo Picasso

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Ο δρόμος προς τον Θεό, υπό επιτήρηση...

"Πώς πηγαίνουμε παρακαλώ στο θεό;" είναι ο τίτλος τού παιδικού βιβλίου τού Dr. Michael Schmidt-Salomon , για το οποίο πολύς ο λόγος τελευταία στη Γερμανία.



Το βιβλίο, λόγω τού περιεχομένου του, ενδέχεται να μπεί στη λίστα των επικίνδυνων βιβλίων για τη νεολαία και ως εκ τούτου, θα τού απαγορευτεί η διαφήμιση και η προβολή σε εκθέσεις και βιτρίνες βιβλιοπωλείων και θα πωλείται μόνον σε ενήλικες. Χαρακτηρίστηκε "επικίνδυνο"- "ακατάλληλο για ανηλίκους", καθώς, εκθέτει τα παιδιά σε αντιθρησκευτικό φανατισμό! Οι απορίες που έχει, λοιπόν, το μικρό γουρουνάκι μπήκαν στο στόχαστρο κι έφεραν την αντίδραση της εκεί εκκλησίας, χωρίς, όμως, φανατισμούς, κορώνες και πομφόλυγες από άμβωνος και μη!! Τηρουμένων των αναλογιών, ποια αντιμετώπιση θα υπήρχε, άραγε, στα καθ' ημάς;



Ο Δρ. Michael Schmidt Salomon, γεννήθηκε το 1967, είναι φιλόσοφος, συγγραφέας, μουσικός και κοινωνιολόγος, πρόεδρος τού ιδρύματος Giordano Bruno - ίδρυμα για την προώθηση του εξελικτικού ανθρωπισμού- στο οποίο ανήκουν πολλοί γνωστοί επιστήμονες, φιλόσοφοι και καλλιτέχνες. Το ίδρυμα διακηρύσσει το ανθρωπιστικό αίτημα της «ειρηνικής και ίσης διαβίωσης μαζί των ανθρώπων».

Η ιστοσελίδα τού συγγραφέα εδώ
Η ιστοσελίδα τού ιδρύματος εδώ

Ενδιαφέρων τόπος και συνέντευξη τού συγγραφέα εδώ

http://www.schmidt-salomon.de/rabbibischofmufti.jpg

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Auf der anderen Seite - The Edge of Heaven, Fatih Akin

Οι ζωές έξι ανθρώπων, τεσσάρων Τούρκων και δύο Γερμανών, διασταυρώνονται στη νέα ταινία τού τουρκογερμανού σκηνοθέτη Fatih Akin "Η άκρη του ουρανού". Οι ήρωές του ακροβατούν ανάμεσα στον έρωτα και τον θάνατο, το Αμβούργο και την Πόλη. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικές γενιές. Ένα δράμα δύο πολιτισμών που τείνουν να συναντηθούν κάποιες φορές, δίνοντας ένα έμμεσο μήνυμα ότι η Ευρώπη αποτελεί μονόδρομο για την Τουρκία. Καθώς ο Ακίν καταγράφει δεξιοτεχνικά τη σύγκρουση ανάμεσα στις δύο διαφορετικές κουλτούρες, και εστιάζει, με τόλμη, στην τουρκική πολιτική κατάσταση - πολιτική καταπίεση, παράνομες συλλήψεις και βασανιστήρια.

http://img5.allocine.fr/acmedia/rsz/434/x/x/x/medias/nmedia/18/64/26/79/18764651.jpg

Ο βιβλιοπώλης Nejat ανακαλύπτει ότι ο πατέρας του έχει μια κόρη, την Ayten, η οποία σπουδάζει στην Κωνσταντινούπολη και προσπαθεί να τη βρει. H Ayten, ακτιβίστρια και μέλος αντιστασιακής οργάνωσης στο πολιτικό καθεστώς της Τουρκίας, διώκεται από τις αρχές και φεύγει από τη Γερμανία, τόπος που θεωρεί ότι ζει η μητέρα της. Εκεί, μετά από περιπέτειες, γνωρίζει την Lotte, την οποίακαι ερωτεύεται. H μητέρα της Lotte, η Susanne, διαφωνεί με τις επιλογές της κόρης της. H Αyten, δεν καταφέρνει να πάρει πολιτικό άσυλο στη Γερμανία και μεταφέρεται στην Τουρκία όπου φυλακίζεται. H Lotte την ακολουθεί. Οι καταστάσεις που ακολουθούν είναι οδυνηρές και καθοριστικές για τις σχέσεις των ηρώων.
“Η Άκρη του Ουρανού” αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας “Έρωτας, Θάνατος και Διάβολος”, Το πρώτο μέρος ήταν το “Μαζί Ποτέ”.

http://p3.focus.de/img/gen/n/v/HBnvqEk0_Pxgen_r_467xA.jpg

Η Hanna Schygulla δίνει μία από τις καλύτερές της ερμηνείες. Το όνομά της είναι συνδεδεμένο με αυτά των Φασμπίντερ, Αντρέι Βάιντα, Βιμ Βέντερς , Ζαν Λικ Γκοντάρ, τον Κένεθ Μπράνα κ. ά. Έχει τιμηθεί με την Αργυρή Άρκτο για την ερμηνεία της στο “Le Mariage de Maria Braun” αλλά και τον Χρυσό Φοίνικα για την ερμηνεία της στo “Stori di Pietra” του Μάρκο Φερέρι.

http://augenzeuge.stern.de/pict/thumb/11543/510x510/thumb_145ee3292f65b679179e11173ad76e0e.jpg

Ο σκηνοθέτης Fatih Akin είναι τουρκικής καταγωγής γεννημένος στο Αμβούργο. Σπούδασε σινεμά στη σχολή Visual Communications του Αμβούργου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία “Sensin-You are the One”η οποία και απέσπασε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Αμβούργου το 1995. Τρία χρόνια αργότερα, η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία “Short Sharp Shock” βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο με το Bronze Leopard ενώ στο Φεστιβάλ της Βαυαρίας πήρε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας. Το 2003, καταξιώθηκε πλέον σαν ένας από τους πολλά υποσχόμενους σκηνοθέτες της γενιάς του με την ταινία “Μαζί Ποτέ!” οπότε και κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Το 2005 με το μουσικό ντοκιμαντέρ “Ο Ήχος της Πόλης” εντυπωσίασε.

Σκηνοθεσία & Σενάριο: Φατίχ Ακίν
Παραγωγή: Φατίχ Ακίν, Κλάους Μάεκ, Αντρέας Τιέλ, Φούντα Οντέμις
Ηθοποιοί: Χάνα Σιγκούλα, Νουργκούλ Γιεσιλτσάϊ, Μπακί Νταβράκ, Τουντζέλ Κουρτίζ, Νουρσέλ Κιοσέ
Φωτογραφία: Ράινερ Κλάουσμαν
Σκηνικά: Σίρμα Μπράντλεϊ, Τάμο Κούντζ
Μοντάζ: Άντριου Μπέρντ
Μουσική: Σαντέλ
Διάρκεια: 122’

Βραβεία

Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Κανών 2007
Οικουμενικό Βραβείο Φεστιβάλ Κανών 2007
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Ευρωπαϊκά Βραβεία 2007
Βραβείο Lux Καλύτερης Ταινίας 2007- Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Ταξιδεύοντας στην ανθρωπομορφική γεωγραφία τού Ανδρέα Νικολάου


"….'Η τέχνη του Ανδρέα Νικολάου φέρνει στο νου τη μυστικοφιλοσοφική διατύπωση του Οδυσσέα Ελύτη στο «Άξιον Εστί», ως είδος αίσθησης από ύλη σε ιδέα, από το φυσικό στον πνευματικό κόσμο. Ουσιαστικά η δουλειά του είναι μια μεταστροφή της φυσικής ύπαρξης, που της αφαιρέθηκαν αναγνωρίσιμα στοιχεία για να θεωρείται ως μια μεταφυσική κατάκτηση, ως μια εξιδανίκευση των παρορμήσεων της ύλης και της απεικόνισής της…. Η ανθρωπομορφική εικονογραφία που επινόησε ο Νικολάου ακολούθως μετατρέπεται σε χορογραφία και δράμα. Ο καλλιτέχνης μελετά την ιεροτελεστία της κίνησης και κεντρίζει τη δική του και τη δική μας πνευματικότητα….''
Giuliano Serafini
Ιστορικός-Κριτικός Τέχνης
«Το απόλυτο σώμα» Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Ρώμη - 2003

Η εικόνα “http://www.goculture.gr/articlefiles/1472-5392-01.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

O Ανδρέας Νικολάου γεννήθηκε στην Κύπρο το 1966. Σπούδασε στην Ακαδημία Τέχνης του Μονάχου και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, στο εργαστήριο του Π.Τέτση.

http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=210257

Έχει ήδη 27 ατομικές εκθέσεις και πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ανάμεσά τους το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ρώμης παρουσίασε το 2003 αναδρομική έκθεση της δουλειάς του και το Μουσείο Πιερίδη, μέλος του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Λαϊκής Τράπεζας της Κύπρου, παρουσίασε το 2005 στην Κύπρο την έκθεση με θέμα «Το πορτραίτο του Μινώταυρου».
Έργα του βρίσκονται στην Eθνική Πινακοθήκη-Αθήνα, την Κρατική Συλλογή Σύγχρονης Τέχνης-Λευκωσία, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Ρώμη, την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών-Αθήνα, το Υπουργείο Πολιτισμού-Αθήνα, την Πινακοθήκη Πιερίδη, το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

"….Είναι σαφές ότι ο ζωγράφος μας απευθύνεται μέσα από ένα καλά διαρθρωμένο εικαστικό λεξιλόγιο και ότι μας μιλά με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο για τον μυθολογικό κόσμο που απεικονίζει, αυτόν που σιγά-σιγά ανιχνεύουμε, είτε ερμηνεύοντας τις μορφές είτε διαβάζοντας και τους τίτλους. Σε κάθε περίπτωση, ο ζωγράφος καθοδηγεί το βλέμμα μας μέσα από την ίδια φιλοσοφία και σκηνοθεσία: Μια αόρατη πηγή φωτός διασπά το σκοτάδι και φέρνει στην όψη τα σώματα ή τα συμπλέγματα που αντικρίζουμε. Το ενσταντανέ μοιάζει να έχει άκρα κρισιμότητα και ρευστότητα, ωσάν ο ζωγράφος να εισέβαλε σ’ έναν απόκρυφο κόσμο άλλων διαστάσεων και απέσπασε για λογαριασμό μας το κορυφαίο στιγμιότυπο, το οποίο αντικρίζουμε με επίγνωση πλέον της ιερότητας και της μνημειακότητάς του. Κατά κάποιο τρόπο ο θεατής διαισθάνεται ότι διεισδύει στο βάθος των συμβόλων που αντικρίζει, στο σταματημένο χρόνο τους…''
Χάρης Καμπουρίδης
Ιστορικός Τέχνης,
μέλος της Academia Europaea


''...Υποβλητικά, αισθησιακά όσο και νοητικά ιδεογράμματα τα γυμνά του, μας απογειώνουν τόσο πνευματικά όσο και συγκινησιακά, σε σημείο μάλιστα που να μας προσφέρουν μιαν όσο γίνεται πιο ήρεμη και αντιπροσωπευτική γεύση αυτής καθεαυτής της κοσμογονίας στην πιο εύληπτη για εμάς διάστασή της. Υποβολή που εξαγνίζει το σώμα, αναπλάθοντας μέσα από αυτό την ψυχική αύρα σε μια δίχως προηγούμενο άμεση έκφανσή της. Έκφανση που καθιστά τη ζωγραφική του Ανδρέα Νικολάου υπέρτατη, κοσμογονική έκφραση αυτής καθεαυτής της αίσθησης της ζωής σε όλες της τις διαστάσεις…''
Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν
Δρ. Ιστορικός της Τέχνης-τεχνοκριτικός

Με 30 έργα του, ο Ανδρέας Νικολάου πραγματοποιεί την πρώτη του έκθεση στη Θεσσαλονίκη, στην Αίθουσα Τέχνης Atrion, έως τις 5 Μαρτίου. Στην έκθεση, με τίτλο «Το Ταξίδι», ο Ανδρέας Νικολάου θα παρουσιάσει 30 συνολικά έργα ζωγραφικής με κεντρικό θέμα τον άνθρωπο. Η έκθεση αυτή αποτελεί συνέχεια της τελευταίας του δουλειάς, μόνο που αυτή τη φορά τα ιδεατά σώματα του χθες γίνονται συγκεκριμένοι καθημερινοί άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας. Νεαρά άτομα σε αναμονή για ένα «Ταξίδι» στο άγνωστο, για τη ζωή που έχουν μπροστά τους.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
"Το Ταξίδι"
12 Φεβρουαρίου - 5 Μαρτίου 2008
Atrion Gallery
Τσιμισκή 94
Θεσσαλονίκη

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Μονάχα αυτός ο βαθύτερος καημός να κρατηθούμε απ' τη φυγή...(*)



ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Άνθιζαν οι μαργαρίτες στους κήπους της σιωπής.
Τα μεταξένια όμως δεν άντεξαν πέταλα
στην άξαφνη ανεμοριπή.
Στη λάσπη όλα σκορπίσανε του δρόμου.

Μην πατάτε τις λευκές μαργαρίτες·
μπορεί κάπου ένας σπόρος να ξέμεινε.
Υπάρχουν ακόμα κλειστοί κήποι
και παραδείσια πουλιά.
Τ’ ακούς μόνο στα όνειρα…

ΕΦΗ ΑΙΛΙΑΝΟΥ
Θάλασσα Κυθήρων
Οι Εκδόσεις των Φίλων 1983

(*) Στίχος τού Γ. Σεφέρη από το ποίημα "Φυγή" της συλλογής "Τετράδια Γυμνασμάτων
(1928-1937)"

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Η εκδίκηση τού Sweeney Todd

Στο βρόμικο βικτοριανό Λονδίνο του 18ου αιώνα, ένας κουρέας επιστρέφει ύστερα από δεκαπενταετή φυλάκιση και εκδικείται ... Μία πρωτότυπη ταινία βασισμένη στο βραβευμένο μιούζικαλ του θρυλικού στιχουργού και συνθέτη Στίβεν Σόντχαϊμ.

Η τρομακτική ιστορία του φονικού κουρέα-σίριαλ-κίλερ της Φλιτ Στριτ πρωτοεμφανίστηκε το 1846 ως λαϊκό ανάγνωσμα φτηνού αγγλικού περιοδικού, διασκευάστηκε για πολλά θέατρα της εποχής, έδωσε υλικό σε βιβλία, λαϊκά άσματα και ραδιοφωνικές εκπομπές, και γυρίστηκε ταινία το 1936. Το 1973 ο θεατρικός συγγραφέας Κρίστοφερ Μποντ έδωσε στην ιστορία την τελική θεατρική της μορφή, στην οποία βασίστηκαν ο Στίβεν Στόνχαϊμ και ο Χιου Γουέλερ για το διάσημο πια «θρίλερ-μιούζικαλ» που ανέβηκε το 1979 στο Μπρόντγουεϊ.
Η εικόνα “http://aycu02.webshots.com/image/40481/2004775919062063285_fs.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.
Ο Σουίνι Τοντ, ένας ο αθώος κουρέας, στέλνεται στη φυλακή από έναν μοχθηρό δικαστή, που έχει βάλει στο μάτι την όμορφη γυναίκα του την οποία και οδηγεί στην αυτοκτονία. Οταν, ύστερα από 15 χρόνια αποφυλακίζεται, ένας εκδικητικός Σουίνι Τοντ αρχίζει χρησιμοποιεί επιδέξια το ξυράφι του στα ανυποψίαστα λαρύγγια τών πελατών του κι ακολούθως οδηγεί τα πτώματά τους σε μια καταπακτή απ' όπου τα παραλαμβάνει η κυρία Λόβετ, τα αλέθει και φτιάχνει ωραιότατες κρεατόπιτες για τους πελάτες της...
Στο Λονδίνο που μοιάζει να έχει βγει από τις σελίδες τού Ντίκενς κινούνται οι σκοτεινές φιγούρες των ηθοποιών με μόνη έντονη χρωματική πινελιά το κατακόκκινο αίμα που ρέει άφθονο.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:Τιμ Μπάρτον
ΣΕΝΑΡΙΟ:Τζον Λόγκαν
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Τζόνι Ντεπ, Ελενα Μπόναμ Κάρτερ, Άλαν Ρίκμαν, Σάσα Μπάρον Κοέν
http://www.pearlanddean.com/mediaLibrary/images/english/89793.jpg

Το επίσημο site εδώ

Και μια πολύ καλή ματιά στο έργο εδώ

Συνέντευξη τού σκηνοθέτη εδώ

Και σε βιβλίο

Η εικόνα “http://www.biblionet.gr/images/covers/b127603.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Ανώνυμος
Sweeney Todd, ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ
μετάφραση Γιώργος Μπλάνας
επιμέλεια σειράς Γιώργος Μπλάνας
Ηλέκτρα, 2008.

Βουτηγμένη σε μια μαύρη, διανθισμένη με χιούμορ ατμόσφαιρα πολύ απλά εξαιρετική!!!!!

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

Είναι το πέρασμα του χρόνου σιγαλό κι απόκοσμο

Η εικόνα “http://sup.kathimerini.gr/kathnews/photos/06-12-07/06-12-07_214415_21.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.
Έστι δε φύλον εν ανθρώποισι ματαιότατον,
όστις αισχύνων επιχώρια παπταίνει τα πόρσω,
μεταμώνια θηρεύων ακράντοις ελπίσιν.
ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Α’

Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις
μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί
κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις
κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.

Του κύκλου σου το ανέβασμα ζωντάνευε τη χτίση
από τ’ αγκάθι σου έφευγε το δρόμου ο στοχασμός
η ορμή μας γλυκοχάραζε γυμνή να σ’ αποχτήσει
ο κόσμος ήταν εύκολος. Ένας απλός παλμός.

Β’

Τα μυστικά της θάλασσας ξεχνιούνται στ’ ακρογιάλια
η σκοτεινάγρα του βυθού ξεχνιέται στον αφρό.
Λάμπουνε ξάφνου πορφυρά της μνήμης τα κοράλλια…
Ω μην ταράξεις… πρόσεξε ν’ ακούσεις τ’ αλαφρό

ξεκίνημά της… τ’ άγγιξες το δέντρο με τα μήλα
το χέρι απλώθη κι η κλωστή δείχνει και σε οδηγεί…
Ω σκοτεινό ανατρίχιασμα στη ρίζα και στα φύλλα
να ‘σουν εσύ που θα ‘φερνες την ξεχασμένη αυγή!

“Ερωτικός Λόγος” του Γιώργου Σεφέρη

Το τελευταίο άλμπουμ των «Χειμερινών Κολυμβητών» Το πέρασμά σου περιλαμβάνει μελοποιήσεις είκοσι ποιημάτων και μία αφήγηση. Συγκεκριμένα, ποιήματα των:
Κώστα Βάρναλη (το ομότιτλο του άλμπουμ), Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Σεφέρη, Νίκου Καββαδία, Ντίνου Χριστιανόπουλου, Γιάννη Βαρβέρη, Ναζίμ Χικμέτ σε μετάφραση Στέλιου Μαγιόπουλου, ένα απόσπασμα από το «Άσμα Ασμάτων» σε μετάφραση Γιώργου Τσουκαλά, ένα ποίημα του Ασίζ Νεζίν από το βιβλίο του «Αναμνήσεις ενός εξόριστου» σε μετάφραση Στ. Μαγιόπουλου και μια ελεύθερη απόδοση από τον Αργύρη Μπακιρτζή ενός ποιήματος του Καΐς Εμπν Μουάζ (Περσία, 1ος αι..μ.Χ.) σε μετάφραση Κώστα Τρικογλίδη. Επίσης δέκα ποιήματα από έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε μετάφραση Βασίλη Ρώτα - το σονέτο 114 και άλλα εννέα λυρικά τραγούδια από τα θεατρικά του έργα. Ως φινάλε, απαγγέλλεται από τον άνθρωπό τους στην Κρήτη Μανόλη Δαβράδο, μια πολύ σύντομη μαθητική έκθεση του 1954, της α΄ τάξης του γυμνασίου του Αγ. Νικολάου.

Συμμετέχουν η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Χορωδία Δήμου Γλυκών Νερών.


Περιεχόμενα:

01 Άνοιξέ μου, αδελφή μου, φίλη μου (Ελευθερία Αρβανιτάκη/Χειμερινοί Κολυμβητές)
02 Το πέρασμά σου (Αργύρης Μπακιρτζής/Κώστας Σιδέρης)
03 Κάθε πρωί σ’ αναζητώ (Αργύρης Μπακιρτζής)
04 Η τρελή ροδιά (Αργύρης Μπακιρτζής/Κώστας Σιδέρης/Χορωδία Δήμου Γλυκών Νερών)
05 Είσαι ολομόναχος (Αργύρης Μπακιρτζής)
06 Σαν εξομολόγηση (Ελευθερία Αρβανιτάκη/Αργύρης Μπακιρτζής)
07 Έρχεται ο πατέρας [Λόγια του τρελού] (Κώστας Σιδέρης/Χορωδία Φίλων)
08 Έλα να πάμε στα δεσμά μας (Αργύρης Μπακιρτζής)
09 Όχι άλλα κλάματα, όμορφες (Αργύρης Μπακιρτζής/Κώστας Σιδέρης/Χορωδία Φίλων)
10 Σονέτο 114 (Αργύρης Μπακιρτζής)
11 Βγήκε ο καλός με την καλή (Αργύρης Μπακιρτζής/Κώστας Σιδέρης/Χορωδία Φίλων)
12 Ένας άντρας δυο γυναίκες (Αργύρης Μπακιρτζής)
13 Πέστε, ο πόθος που φυτρώνει; (Αργύρης Μπακιρτζής/Χορωδία Φίλων)
14 Μ’ αγέρα και βροχή [Τραγούδι μου τρελό] (Αργύρης Μπακιρτζής/Κώστας Σιδέρης)
15 Σαν ήμουν νιος [Τραγούδι του νεκροθάφτη] (Αργύρης Μπακιρτζής)
16 Κυρά μου, που γυρίζεις μόνη; (Αργύρης Μπακιρτζής/Κώστας Σιδέρης/Χορωδία Φίλων)
17 Το φιλί (Κώστας Σιδέρης)
18 Παραλληλισμοί (Αργύρης Μπακιρτζής)
19 Κλαίουσες ιτιές (Αργύρης Μπακιρτζής)
20 Ερωτικός λόγος (Ελευθερία Αρβανιτάκη/Αργύρης Μπακιρτζής/Χορωδία Δήμου Γλυκών Νερών)
21 Πως πέρασα την Κυριακή μου (Διαβάζει ο Μανώλης Δαβράδος)


Πρωινό ερωτηματικό
κέφι a perdre haleine

Σ’ αυτές τις κάτασπρες αυλές όπου φυσά ο νοτιάς
Σφυρίζοντας σε θολωτές καμάρες, πέστε μου είναι η τρελλή
ροδιά
Που σκιρτάει στο φως σκορπίζοντας το καρποφόρο γέλιο
της
Με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα, πέστε μου είναι η
τρελλή ροδιά
Που σπαρταράει με φυλλωσιές νιογέννητες τον όρθρο
Ανοίγοντας όλα τα χρώματα ψηλά με ρίγος θριάμβου ;

Οταν στους κάμπους που ξυπνούν τα ολόγυμνα κορίτσια
Θερίζουνε με τα ξανθά τους χέρια τα τριφύλλια
Γυρίζοντας τα πέρατα των ύπνων τους, πέστε μου είναι η
τρελλή ροδιά
Που βάζει ανύποπτη μέσ’ στα χλωρά πανέρια τους τα
φώτα
Πού ξεχειλίζει από κελαηδισμούς τα ονόματά τους, πέστε
μου
Είναι η τρελλή ροδιά που μάχεται τη συννεφιά του κόσμου;

Στη μέρα που απ’ τη ζήλια της στολίζεται μ’ εφτά λογιώ
φτερά
Ζώνοντας τον αιώνιον ήλιο με χιλιάδες πρίσματα
Εκτυφλωτικά, πέστε μου είναι η τρελλή ροδιά
Που αρπάει μια χαίτη μ’ εκατό βιτσιές στο τρέξιμό της
Ποτέ θλιμμένη και ποτέ γρινιάρα, πέστε μου είναι η
τρελλή ροδιά
Πού ξεφωνίζει την καινούρια ελπίδα πού ανατέλλει;

Πέστε μου, είναι η τρελλή ροδιά που χαιρετάει στα μάκρη
Τινάζοντας ένα μαντίλι φύλλων από δροσερή φωτιά
Μια θάλασσα ετοιμόγεννη με χίλια δυο καράβια
Με κύματα που χίλιες δυο φορές κινάν και πάνε
Σ’ αμύριστες ακρογιαλιές, πέστε μου είναι η τρελλή ροδιά
Που τρίζει τ’ άρμενα ψηλά στο διάφανον αιθέρα;

Πανύψηλα με το γλαυκό τσαμπί που ανάβει κι εορτάζει
Αγέρωχο, γεμάτο κίνδυνο, πέστε μου είναι η τρελλή ροδιά
Που σπάει με φως καταμεσίς του κόσμου τις κακοκαιριές
του δαίμονα
Που πέρα ως πέρα την κροκάτη απλώνει τραχηλιά της
μέρας
Την πολυκεντημένη από σπαρτά τραγούδια, πέστε μου εί-
ναι η τρελλή ροδιά
Που βιαστικά ξεθηλυκώνει τα μεταξωτά της μέρας;

Σε μεσοφούστανα πρωταπριλιάς και σε τζιτζίκια δεκαπεν-
ταυγούστου
Πέστε μου, αυτή που παίζει, αυτή που οργίζεται, αυτή
που ξελογιάζει
Τινάζοντας απ’ τη φοβέρα τα κακά μαύρα σκοτάδια της
Ξεχύνοντας στους κόρφους του ήλιου τα μεθυστικά πουλιά
Πέστε μου, αυτή που ανοίγει τα φτερά στο στήθος των
πραγμάτων
Στο στήθος των βαθιών ονείρων μας, είναι η τρελλή ροδιά;

“Η τρελλή ροδιά” Οδυσσέα Ελύτη
Προσανατολισμοί

Η εικόνα “http://www.in2life.gr/dm_pictures/xeimerinoi_kolym600_01_66280_344096.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Οι «Χειμερινοί Κολυμβητές» ξεκίνησαν το 1979 και κατά καιρούς δέχονται στις τάξεις τους διάφορους συνεργάτες σε μόνιμη ή περιστασιακή βάση. Καθένα από τα μέλη ακολουθεί την προσωπική του διαδρομή στην ελληνική μουσική σκηνή, με ξεχωριστή δισκογραφική παρουσία.
http://static.flickr.com/28/49219184_f1ea651ef2_m.jpgΟ Αργύρης Μπακιρτζής, η ψυχή του συγκροτήματος, με την ιδιόρρυθμη φωνή του, τραγουδάει τον έρωτα, τη μοναξιά, την ομορφιά, τις φευγαλέες εικόνες, το κέφι της παρέας, τη μαγεία της νύχτας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη· είναι αρχιτέκτων στην Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, αυτοδίδακτος μουσικός και γράφει στίχους και μουσική.Είναι αγαπημένος ηθοποιός του Σταύρου Τσιώλη και έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες του, όπως το «Ας περιμένουν οι γυναίκες» (1998) και «Φτάσαμεεε...» (2004).

Τα μέλη των Χειμερινών Κολυμβητών είναι οι:
Κώστας Βόμβολος- ακορντεόν, καλίμπα, Αργύρης Μπακιρτζής- φωνή, Χάρης Παπαδόπουλος- μπουζούκι, μπαγλαμάς, πιάνο, φωνή, Δημήτρης Πολυζωίδης- βιόλα, βιολί, Μιχάλης Σιγανίδης- κιθάρα, κοντραμπάσο, μαντολίνο, φωνή, Κώστας Σιδέρης- φωνή, Γιώργος Ταμκατζόγλου - κιθάρες.



Η εικόνα “http://www.in.gr/ATH/IMAGES/MIDDLE/xeimerinoi.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Δισκογραφία
  • Χειμερινοί Κολυμβητές (1981)
  • Από το Πάρκο στη Μυροβόλο (1985)
  • Μ' Αγαπάς; (1988) (μουσική για την ομώνυμη ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου)
  • Οι Δακοκτόνοι (1991)
  • Όχι λάθη, πάντα λάθη (1997)
  • Η Μαστοράντζα του Ερντεμπίλ (2005)
  • Το πέρασμά σου (2007)
Αποτελούν μία μοναδική περίπτωση μουσικού σχήματος.

Οι σπάνιες εμφανίσεις τους αποτελούν γεγονός, κάθε συναυλία τους διαφορετική, γιατί δημιουργείται «επί τόπου» με τη συμμετοχή του κοινού και κάθε παράστασή τους διακρίνεται όχι μόνο για τη μουσική τους πρόταση που συνδυάζει παραδοσιακά και έντεχνα στοιχεία, εφαρμοσμένα από δεξιοτέχνες μουσικούς, αλλά και για την ευδιάθετη, ζεστή και ουσιαστική ατμόσφαιρα που δημιουργούν. Oι Χειμερινοί Κολυμβητές είναι μουσικοί που ξέρουν να κολυμπάνε στα βαθειά νερά της μουσικής!

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Σαν μια εξομολόγηση αργά τη νύχτα...

"Σεπτέμβρης του '95, στην Πλάκα. Ένας πλανόδιος μουσικός μεγάλης ηλικίας με ένα ξεκούρδιστο βιολί τραγουδούσε σε παραλλαγμένη κλίμακα: Κάποιο δειλινό σαν όνειρο σαν άνοιξη, θα 'ρθεις να με βρεις, σε περιμένω... Δεν ξέρω τι με συγκίνησε στη φωνή του. Το 2005 μπήκα στο στούντιο με την επιθυμία να μεταφέρω το ίδιο νόημα και το ίδιο συναίσθημα. Σε μία ηχογράφηση χωρίς αυτόν. Σιγά-σιγά, συνειδητοποίησα πώς φτιαχνόταν από μόνη της μια ιστορία"
Σαβίνα Γιαννάτου

"Μουσική δωματίων", ο νέος δίσκος της Σαβίνας Γιαννάτου έχει αφετηρία το τραγούδι του Γιώργου Μουζάκη Κάποιο δειλινό και πλαίσιο τις εκπομπές της στο Γ' Πρόγραμμα, το '93, με τίτλο Μουσική δωματίων.

Ποιήματα των Τάκη Σινόπουλου, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Γιώργη Παυλόπουλου, Τάσου Λειβαδίτη, Ομάρ Καγιάμ, Βαγγέλη Ροζακέα, αλλά και το «Άσμα Ασμάτων» αποκτούν μια άλλη υπόσταση μέσα από συνθέσεις και αυτοσχεδιασμούς της ίδιας, του Μιχάλη Σιγανίδη, αλλά και συνθέσεις του Μάνου Χατζιδάκι, του Γιώργου Μουζάκη, του Γιάννη Αγγελάκα, του Νίκου Βελιώτη κ.ά.


Απαγγέλουν: Σαβίνα Γιαννάτου, Γιώργος Κοροπούλης, Pedro Olalla.
Τραγουδούν: Σαβίνα Γιαννάτου, Δημήτρης Παπανικολάου, Κώστας Ζαφείρης.
Συμμετέχουν: Γιάννης Αλεξανδρής, Κώστας Βόμβολος.
Μουσικοί:Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν, Διονύσης Βερβιτσιώτης: βιολί, Νίκος Βελιώτης: βιολοντσέλο, Μιχάλης Σιγανίδης: κοντραμπάσο.
Και με φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δημήτρης Σωτηρίου και το φωνητικό εργαστήρι “Βάκχες ‘05″ που αποτελείται από ηθοποιούς

Η Μαργαρίτα δεν έφτασε ποτέ
Οι κάμαρες που αγαπηθήκαμε ταξιδεύουν μες στην ομίχλη, η
Μαργαρίτα ανάβει ένα κερί και κατεβαίνει τη σκάλα, το παλιό
σχολείο έκλεισε, το φεγγάρι γράφει με κιμωλία πάνω στα τζάμια
- κι αχ, πως να σου φτάσει μια ζωή μέσα στο ατέλειωτο άγνωστο
μιας νύχτας του φθινοπώρου, κι η Μαργαρίτα κρατάει το αναμμένο
κερί και κατεβαίνει τη σκάλα, περνάει ανάμεσα στους νεκρόυς της
και μπαίνει στη ζωή της, “είναι κανείς εδώ;” ρωτάει και ξανά
“είναι κανείς εδώ;”, καμιά απάντηση και θα περάσει πολύς καιρός
- γιατί κι η ποίηση είναι σαν μια εξομολόγηση αργά τη νύχτα,
σ΄ένα πρόσωπο που άξαφνα πέθανε
και μεις συνεχίζουμε να μιλάμε.
Τάσος Λειβαδίτης


Ήτανε ένα ποίημα
Ήτανε ένα ποίημα
κι ήτανε γεμάτο τρύπες
έτσι έβλεπες
τον ποιητή να τρώει
και να ερωτεύεται
να βγάζει τα παπούτσια του
και να κοιμάται
Τάκης Σινόπουλος

Κι η μνήμη ενός ήλιου
Κι η μνήμη ενός ήλιου μοναχικού
που βασιλεύει και σκορπίζεται
και γίνεται χρυσάφι, σκιά κι έπειτα χάνεται
Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Κρυμμένος τη ζωή περνάς
Κρυμμένος τη ζωή περνάς
κι ανεξιχνίαστος σαν πάντα
και κάποτε είσαι πρόσωπο
κι άλλες φορές πάλι τοπίο
και σε κανέναν τ’ ακριβό το θέαμα
δε θες να δείξεις
κι είσαι συνάμα, μοναχός σου
το κοινό κι ο θεατρίνος
Ομάρ Καγιάμ


Τα τραγούδια του cd

01. Ήτανε ένα ποίημα (α) Σαβίνα Γιαννάτου
02. Κύριε Σαβίνα Γιαννάτου
03. Ήτανε ένα ποίημα (β) Σαβίνα Γιαννάτου
04. Το παιδί και οι ληστές Σαβίνα Γιαννάτου
05. Και η μνήμη ενός ήλιου Σαβίνα Γιαννάτου
06. Σ' ένα ανοιξιάτικο λιβάδι Σαβίνα Γιαννάτου
07. Άνοιξε μου Σαβίνα Γιαννάτου / Δημήτρης Παπανικολάου
08. Κάποιο δειλινό (α) Σαβίνα Γιαννάτου / Κώστας Ζαφείρης
09. Η Μαργαρίτα δεν έφτασε ποτέ Σαβίνα Γιαννάτου
10. Είναι κανείς εδώ; Δημήτρης Αγαρτζίδης / Δημήτρης Σωτηρίου / Εργαστήρι "Βάκχες '05"
11. Σάσι... - Μπλουζ Σαβίνα Γιαννάτου / Εργαστήρι "Βάκχες '05"
12. Κρυμμένος τη ζωή περνάς Σαβίνα Γιαννάτου
13. Εγώ Σαβίνα Γιαννάτου
14. Yo Σαβίνα Γιαννάτου - Απαγγελία: Pedro Olalla
15. Οι παραλογισμοί της Ιωάννας Σαβίνα Γιαννάτου
16. Το ταξίδι Σαβίνα Γιαννάτου / Εργαστήρι "Βάκχες '05"
17. Ο χώρος και τα πράγματα Σαβίνα Γιαννάτου / Γιώργος Κοροπούλης
18. Κάποιο δειλινό (β) Σαβίνα Γιαννάτου / Γιάννης Αλεξανδρής / Κώστας Βόμβολος

Επίσημο site της Σαβίνας Γιαννάτου εδώ

Για την Σαβίνα Γιαννάτου στο "Παν του ελαχίστου" εδώ

Η εικόνα “http://www.savinayannatou.com/layout/info-sav.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

Οι μηχανισμοί και η διαχείριση μιας πτώσης

Η εικόνα “http://www.artpointfrance.org/actualite/avril07/munoz.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Juan Muñoz

Στην ανάλυσή του για τα ιστορικά έργα του Σαίξπηρ, ο θεωρητικός του θεάτρου Γιαν Κοτ κάνει λόγο για έναν Μεγάλο Μηχανισμό (με κεφαλαία) που τα διατρέχει. Ο Μηχανισμός αυτός τίθεται σε κίνηση από κάποιους, συνήθως συνωμότες, ενίοτε όμως και τυχαία, αλλά στη συνέχεια αυτονομείται, με αποτέλεσμα αυτοί που τον έθεσαν σε κίνηση να μην μπορούν να τον σταματήσουν.

Αν δεχθούμε ότι τα γεγονότα που παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες έχουν σαιξπηρικές διαστάσεις, γεννιέται το ερώτημα τι έβαλε σε κίνηση τον Μεγάλο Μηχανισμό που τα προκάλεσε, και που έχει στο μεταξύ αυτονομηθεί. Η απάντηση είναι απλή: η απόπειρα αυτοκτονίας του Χρήστου Ζαχόπουλου. Χωρίς την απόπειρα, τίποτα απ’ όσα παρακολουθούμε, δεν θα είχε συμβεί...

Πέτρος Μάρκαρης

"Εκτόξευση και πτώση ενός μικρομεσαίου"
Καθημερινή 3-2-2008

όλο το άθρο εδώ


Η εικόνα “http://static.picassomio.com/images/art/pm-53273-medium.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Juan Muñoz

Juan Muñoz (1953-2001)

Juan Muñoz
24 January – 27 April 2008
TATE MODERN
Bankside
London, SE1 9TG

Η εικόνα “http://www.tate.org.uk/images/cms/small/12949w_lowreshangingfiguresnoshadow.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.
Juan Muñoz