20 χρόνια συνεχούς έκδοσης και 78 τεύχη για το «Εντευκτήριο», το λογοτεχνικό περιοδικό της Θεσσαλονίκης, που γιορτάζει τα γενέθλιά του μ’ ένα επετειακό - πανηγυρικό τεύχος .
"Η επέτειος της αυθαίρετης γέννησης. Η επέτειος του υποχρεωτικού θανάτου. Από τις οριακές αυτές συμπληγάδες περνά η ενδιάμεση επετειακή μας ζωή, επιταχύνοντας συνεχώς τον ρυθμό της..." επισημαίνει ο Δ. Ν. Μαρωνίτης.
Μια πετυχημένη πορεία - αποτέλεσμα ενθουσιασμού, υπομονής κι επιμονής του δ/ντή του Γιώργου Κορδομενίδη. «Καρπό προσωπικής εκφραστικής ασφυξίας αλλά και κατά κάποιον τρόπο, διαφυγή από το δεσμευτικό πλαίσιο μιας βιοποριστικής εργασίας» είναι τα λόγια που ο ίδιος χρησιμοποιεί στο άρθρο του με τίτλο «20 χρόνια στην κουζίνα του Εντευκτηρίου»
Tο πρώτο τεύχος τού «Eντευκτηρίου» κυκλοφόρησε στις 8 Nοεμβρίου 1987. Tυπώθηκε σε 3.000 αντίτυπα και αριθμούσε 112 σελίδες. Ο τίτλος του «εμπνευσμένος» από την ερμηνεία της ομώνυμης λέξης, ένας έντυπος χώρος όπου συναντώνται πρόσωπα και κείμενα, φίλοι παλιοί και νέοι για ν’ ανταλλάξουν ιδέες, απόψεις και πληροφορίες. Η «κατάθεση προθέσεων», κείμενο αρχών, δημοσιεύθηκε στο επόμενο τεύχος, δηλώνοντας ότι το περιοδικό είναι ανοιχτό, δεν ανήκει σε καμιά λογοτεχνική ομάδα και δεν προωθεί καμία λογοτεχνική τάση. Επίσης, ότι δεν επιδιώκει να εκφράζει μόνο τη λογοτεχνική παραγωγή των Θεσσαλονικέων λογοτεχνών. Αρχές που εξακολουθούν να ισχύουν.
Στην εικοσαετή διαδρομή του το περιοδικό στηρίχτηκε σε σταθερές συνεργασίες ονομάτων όπως των Τ. Καζαντζή, Ν. Μπακόλα, Ντ. Χριστιανόπουλο, Δ. Δασκαλόπουλο, Μ. Στασινοπούλου, Δ.Ν. Μαρωνίτη, Β. Χατζηβασιλείου, Μ. Φάις, Τ. Δημητρούλια κ.ά.
 |  |
Κύρια χαρακτηριστικά του περιοδικού είναι:
· Η δημοσίευση ανέκδοτης και πρωτόλειας λογοτεχνίας ανελλιπώς, σε κάθε τεύχος, όπου συνυπάρχουν «νέες φωνές» τής ελληνικής λογοτεχνίας μαζί με καταξιωμένους λογοτέχνες, καταλαμβάνει τις μισές σελίδες τού κάθε τεύχους.
· Τα μικρά αφιερώματα σε πρόσωπα ή και θέματα. Σε κάποια μάλιστα απ’ τα πρόσωπα το περιοδικό επανέρχεται, όπως στην περίπτωση των Γ. Ιωάννου, Ν.Α. Ασλάνογλου, Κλ. Κύρου, Δ.Ν. Μαρωνίτη και Οδ. Ελύτη.
· Στον τομέα της βιβλιοκριτικής των κυκλοφορούντων βιβλίων σαφής είναι η προτίμηση τού περιοδικού σε τίτλους που ανήκουν στην ευρύτερη κατηγορία της λογοτεχνίας. Ένα ενδιαφέρον που εστιάζεται, κυρίως, στην ελληνική λογοτεχνία με η ιδιαίτερα υψηλή προτίμηση στην κριτική της νεοελληνικής ποίησης.
· Σε κάθε τεύχος, από τον Απρίλιο του 1989, το ειδικό ένθετο για την καλλιτεχνική φωτογραφία, Camera Obscura, που επιμελείται ο Άρις Γεωργίου, τυπωμένο σε χαρτί velvet παρουσιάζει κάθε φορά έναν φωτογράφο με μία συγκεκριμένη ασπρόμαυρη εργασία του που συνοδεύεται από ένα μικρό κείμενο του ίδιου ή τρίτου. H Camera Obscura , ως ένθετο περιοδικό, αποτελεί έναν από τους συνεπέστερους χώρους προβολής της καλλιτεχνικής φωτογραφίας με τη μορφή των ατομικών πορτφόλιο.
«Δεν ήταν εύκολα τα είκοσι χρόνια που πέρασαν από τότε και δυστυχώς τα χρόνια που ακολουθούν φαίνεται πως θα είναι ακόμη δυσκολότερα . Η αίσθησή μου είναι ότι ολοένα και λιγότεροι άνθρωποι χρειάζονται στη ζωή τους τα λογοτεχνικά περιοδικά. Φυσικά, η μακροβιότητα ενός περιοδικού από μόνη της δεν σημαίνει τίποτε, αν το περιοδικό δεν κατορθώνει να ανανεώνεται.»
Γιώργος Κορδομενίδης.
Άρθρο τού Γιώργου Κορδομενίδη με τίτλο "Μέσα για μέσα" που δημοσιεύθηκε στο 50ό τεύχος εδώ
Για το επετειακό τεύχος στο blog τού περιοδικού εδώ
Ιδού λοιπόν η πολύτιμος συνταγή: χαρτί σαμουά Ισπανίας και… βαρείες. Ιδίως το δεύτερο! Ει δυνατόν, βαρείες παντού — αν μου επιτρέπεται η έκφραση…
Γιάννης Πατίλης
Για τα εικοσάχροντα τού "Εντευκτηρίου" ο Γιάννης Πατίλης "Συμβουλές σ΄έναν νέο ποιητή υποψήφιο εκδότη Λογοτεχνικού Περιοδικού" στο Ποειν εδώ
