Αλλά τελικά τι είναι η πολιτική και τι είναι ο έρωτας; Και στις δυο περιπτώσεις, δεν πρόκειται μόνο για την εξέλιξη μιας υπόθεσης, για τη γέννηση ενός νέου υποκείμενου, ούτε μόνο για ένα σημαντικό συμβάν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την κατασκευή του πραγματικού κόσμου. Γιατί το συμβάν είναι περισσότερο κάτι τι σαν συμπλήρωμα, παρά σαν μια ρήξη. Φυσικά, με το συμβάν ανοίγεται κάτι το καινούργιο. Αλλά υπάρχει κι ο πραγματικός κόσμος. Και το συμβάν δεν αποτελεί από μόνο του έναν πλήρη μετασχηματισμό του κόσμου.
Alain Badiou
Alain Badiou
...τι είναι κάτι το καινούργιο; κάτι το καινούργιο είναι μια αλήθεια με την έννοια της διαδικασίας της αλήθειας μέσα σε μια κατάσταση.
Alain Badiou
Ο Alain Badiou γεννήθηκε το 1937 στο Μαρόκο. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής μαθηματικών και η μητέρα του καθηγήτρια γαλλικών. Ο πατέρας του ως σοσιαλιστής και αντιαποικιοκράτης εξορίστηκε από το Μαρόκο από τη κυβέρνηση του Vichy, μπήκε στην αντίσταση στην Τουλούζη της οποίας έγινε Δήμαρχος στην απελευθέρωση.
Ο ίδιος, σαν φιλόσοφος, ανέπτυξε ζωηρό ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την τυπική λογική.
Ως συγγραφέας είναι δύσκολο να ταξινομηθεί. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 δημοσιεύοντας μυθιστορήματα, τα οποία ακριβέστερα θa περιγράφονταν ως "εκτεταμένα ποιητικά πεζά". Στη συνέχεια εγκαταλείπει τη λογοτεχνία της "μυθοπλασίας" για να αφοσιωθεί στη λογική και τη φιλοσοφία. Την ίδια εποχή η πολιτική καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ζωής του και της κριτικής σκέψης του.
Το 1956 γνωρίζεται με τους Arthusser, Hyppolite, Canguillem, Lacan αλλά παραμένει οπαδός του Σαρτρ. Τάσσεται κατά του πολέμου της Αλγερίας και συμμετέχει στη δημιουργία του σοσιαλιστικού κόμματος PSU. Το 1969 διορίζεται καθηγητής στο νεοιδρυμένο Πανεπιστήμιο της Vincennes, και συμμετέχει στο να γίνει τόπος μοναδικός, τόσο για την ενεργή συμμετοχή του στη πολιτική, όσο και στη φιλοσοφική δημιουργία (με τους Foucault, Deleuze, Lyotard, Châtelet, Rancière).
Λαμβάνει ενεργό μέρος στα γεγονότα του Μάη του '68, παθιασμένος από τη μαοϊκή Κίνα, και ασχολείται επίσης με τις διάφορες μορφές του εργατικού κινήματος.
Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Antoine Vitez, ο οποίος σκηνοθέτησε την Echarpe rouge. ΄Έχει γράψει πολλά δοκίμια για το θέατρο που δημοσίευσε στο Rhapsodie pour le theatre και στο Beckett, l'increvable desir.
Είναι επίσης διευθυντής προγράμματος στο College International de Philosophie. Το πολύπλευρο φιλοσοφικό έργο του συμπυκνώνεται στο βιβλίο του "L'etre et l'evenement", που κυκλοφόρησε το 1988.
Tα τελευταία χρόνια έχει εντείνει τη θεατρική του δραστηριότητα. Aπό το 1994, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ της Aβινιόν το έργο του "Ahmed le subtil ou Scapin 84", συνεργάζεται με τον Christian Schiaretti και την Comedie de Reims.
Aκολούθησαν οι παραστάσεις "Ahmed philosophe", "Ahmed se fache" και τέλος, "Les Citrouilles", που βασίζεται στους "Βατράχους" του Αριστοφάνη.
Επιστρέφει το 1997 στο χώρο της μυθιστορηματικής πρόζας με το βιβλίο "Calme bloc ici-bas", το οποίο έχει ως σημείο εκκίνησης τους "Άθλιους" του Ουγκώ.
Δίδαξε επί τριάντα χρόνια, ως λέκτορας και στη συνέχεια ως καθηγητής, στο Πανεπιστήμιο Paris-VIII (πειραματικό πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε αμέσως μετά τον Mάη του '68). Σήμερα είναι διευθυντής του Tμήματος Φιλοσοφίας της Ecole Normale Superieure.
Bιβλία φιλοσοφίας :
"Le Concept de modele", 1969
"Theorie du sujet", 1982
"Peut-on penser la politique?", 1985
"L'etre et l'evenement", 1988
"Manifeste pour la philosophie", 1989
"Le nombre des nombres", 1990
"Conditions", 1992
"L'ethique. Essai sur la conscience du Mal", 1993
"Deleuze, la clameur de l'etre", 1997
"Saint-Paul. La fondation de l'universalisme", 1997 ("Aπόστολος Παύλος ή Η ίδρυση της oικουμενικότητας" - ετοιμάζεται στις εκδόσεις ΄Aγρα)
"Abrege de metapolitique", 1998
"Court traite d'ontologie transitoire", 1998
"Petit manuel d'inesthetique", 1998
"Le siecle", 2005
"Logiques des mondes"
Στα ελληνικά:
Μανιφέστο για τη φιλοσοφία , Ψυχογιός
Περιστάσεις , Άγρα
Η ηθική , Scripta
Η αλήθεια αποτελεί τη συνέπεια μέσα από την πιστότητα της γέννησης ενός νέου υποκείμενου. Η γέννηση ενός νέου υποκείμενου υπόκειται στις συνθήκες του συμβάντος. Και το συμβάν είναι η δυνατότητα, όχι η αναγκαιότητα, αλλά η δυνατότητα της δημιουργίας κάποιου πράγματος σε σχέση με το κενό μιας κατάστασης.
Alain Badiou
29 Ιανουαρίου 2008 (19:30)
O φιλοσοφικός στοχασμός πάνω στον πόλεμο, άλλοτε και στις μέρες μας
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών-Αθήνα
Σίνα 31, 10680 Αθήνα
1η Φεβρουαρίου 2008 (19:30)
Φιλοσοφικά ρεύματα στη Γαλλία τον εικοστό αιώνα
Κέντρο Ιστορίας Δήμου Θεσσαλονίκης-Θεσσαλονίκη
Μέγαρο Μπίλλη, Πλατεία Ιπποδρομίου
Δεν εμπιστεύομαι την μνήμη. Τόσο τη μνήμη των αποικιακών φρικαλεοτήτων ή του σταλινισμού όσο κι εκείνη του ναζισμού
Alain Badiou
Ο ίδιος, σαν φιλόσοφος, ανέπτυξε ζωηρό ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την τυπική λογική.
Ως συγγραφέας είναι δύσκολο να ταξινομηθεί. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 δημοσιεύοντας μυθιστορήματα, τα οποία ακριβέστερα θa περιγράφονταν ως "εκτεταμένα ποιητικά πεζά". Στη συνέχεια εγκαταλείπει τη λογοτεχνία της "μυθοπλασίας" για να αφοσιωθεί στη λογική και τη φιλοσοφία. Την ίδια εποχή η πολιτική καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ζωής του και της κριτικής σκέψης του.
Το 1956 γνωρίζεται με τους Arthusser, Hyppolite, Canguillem, Lacan αλλά παραμένει οπαδός του Σαρτρ. Τάσσεται κατά του πολέμου της Αλγερίας και συμμετέχει στη δημιουργία του σοσιαλιστικού κόμματος PSU. Το 1969 διορίζεται καθηγητής στο νεοιδρυμένο Πανεπιστήμιο της Vincennes, και συμμετέχει στο να γίνει τόπος μοναδικός, τόσο για την ενεργή συμμετοχή του στη πολιτική, όσο και στη φιλοσοφική δημιουργία (με τους Foucault, Deleuze, Lyotard, Châtelet, Rancière).
Λαμβάνει ενεργό μέρος στα γεγονότα του Μάη του '68, παθιασμένος από τη μαοϊκή Κίνα, και ασχολείται επίσης με τις διάφορες μορφές του εργατικού κινήματος.
Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Antoine Vitez, ο οποίος σκηνοθέτησε την Echarpe rouge. ΄Έχει γράψει πολλά δοκίμια για το θέατρο που δημοσίευσε στο Rhapsodie pour le theatre και στο Beckett, l'increvable desir.
Είναι επίσης διευθυντής προγράμματος στο College International de Philosophie. Το πολύπλευρο φιλοσοφικό έργο του συμπυκνώνεται στο βιβλίο του "L'etre et l'evenement", που κυκλοφόρησε το 1988.
Tα τελευταία χρόνια έχει εντείνει τη θεατρική του δραστηριότητα. Aπό το 1994, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ της Aβινιόν το έργο του "Ahmed le subtil ou Scapin 84", συνεργάζεται με τον Christian Schiaretti και την Comedie de Reims.
Aκολούθησαν οι παραστάσεις "Ahmed philosophe", "Ahmed se fache" και τέλος, "Les Citrouilles", που βασίζεται στους "Βατράχους" του Αριστοφάνη.
Επιστρέφει το 1997 στο χώρο της μυθιστορηματικής πρόζας με το βιβλίο "Calme bloc ici-bas", το οποίο έχει ως σημείο εκκίνησης τους "Άθλιους" του Ουγκώ.
Δίδαξε επί τριάντα χρόνια, ως λέκτορας και στη συνέχεια ως καθηγητής, στο Πανεπιστήμιο Paris-VIII (πειραματικό πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε αμέσως μετά τον Mάη του '68). Σήμερα είναι διευθυντής του Tμήματος Φιλοσοφίας της Ecole Normale Superieure.
Bιβλία φιλοσοφίας :
"Le Concept de modele", 1969
"Theorie du sujet", 1982
"Peut-on penser la politique?", 1985
"L'etre et l'evenement", 1988
"Manifeste pour la philosophie", 1989
"Le nombre des nombres", 1990
"Conditions", 1992
"L'ethique. Essai sur la conscience du Mal", 1993
"Deleuze, la clameur de l'etre", 1997
"Saint-Paul. La fondation de l'universalisme", 1997 ("Aπόστολος Παύλος ή Η ίδρυση της oικουμενικότητας" - ετοιμάζεται στις εκδόσεις ΄Aγρα)
"Abrege de metapolitique", 1998
"Court traite d'ontologie transitoire", 1998
"Petit manuel d'inesthetique", 1998
"Le siecle", 2005
"Logiques des mondes"
Στα ελληνικά:
Μανιφέστο για τη φιλοσοφία , Ψυχογιός
Περιστάσεις , Άγρα
Η ηθική , Scripta
Alain Badiou
29 Ιανουαρίου 2008 (19:30)
O φιλοσοφικός στοχασμός πάνω στον πόλεμο, άλλοτε και στις μέρες μας
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών-Αθήνα
Σίνα 31, 10680 Αθήνα
1η Φεβρουαρίου 2008 (19:30)
Φιλοσοφικά ρεύματα στη Γαλλία τον εικοστό αιώνα
Κέντρο Ιστορίας Δήμου Θεσσαλονίκης-Θεσσαλονίκη
Μέγαρο Μπίλλη, Πλατεία Ιπποδρομίου
Δεν εμπιστεύομαι την μνήμη. Τόσο τη μνήμη των αποικιακών φρικαλεοτήτων ή του σταλινισμού όσο κι εκείνη του ναζισμού
Alain Badiou
Alain Badiou "Democracy, Politics and Philosophy" video
Ενδιαφέρον τόπος για τον Alain Badiou εδώ