Οι εκλογές είναι μια στιγμή, η δυσφορία είναι διαρκής· θα συνοδεύει το μεσαίο πλήθος διαρκώς, όσο δεν αίρονται οι αιτίες που τη γεννούν, όσο η οντολογική, η υπαρξιακή διάσταση της πολιτικής, αυτή που εννοηματώνει τη ζωή, θα παραμένει εξόριστη, όσο η υπόσχεση για πραγμάτωση της επιθυμίας και πλήρωση του εαυτού θα παραμένει κενή και ανεκπλήρωτη. Οσο η ζωή κυλά ορισμένη τεχνοκρατικά σε ράγες, χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, η δυσφορία είναι η συνθήκη μας, είναι το πεπρωμένο μας, είναι η ζωή μας.
Σηκώστε τον ποδόγυρο! Διαπλέουμε τη Μεταδημοκρατία της Δυσφορίας…
Νίκος Ξυδάκης
Καθημερινή 9-9-2007
ολόκληρο το κείμενο "η μεταδημοκρατία τής δυσφορίας" εδώ
Ο Jeremy Dickinson γεννήθηκε το 1963 στο Halifax τής Νεγάλης Βρεττανίας. Ζει κι εργάζεται στο Λονδίνο. Το 1983 αποφοίτησε από το York College of Arts and Technology. Αναπαράγει μεθοδικά και σχολαστικά στον καμβά κάθε είδους όχημα - ΙΧ, λεωφορεία, φορτηγά, γερανούς, νταλίκες- αποδίδοντάς τα στην παραμικρή τους λεπτομέρεια με τον ίδιο ζήλο και αφοσίωση που έδειχνε σαν παιδί για τα αυτοκινητάκια μινιατούρες του. Εκ πρώτης όψεως στα έργα του τα οχήματα που απεικονίζονται φαίνεται ν' αποτελούν πιστά αντίγραφα πραγματικών, με μια δεύτερη, πιο προσεκτική παρατήρηση αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι άλλο από παιδικά παιχνίδια, μοντέλα, μινιατούρες αυτοκινήτων, αναπαραστάσεις μιας αναπαράστασης. Οχήματα κάθε είδους στοιβαγμένα σε αβέβαιη ισορροπία, σωροί από παλιοσίδερα σε νεκροταφεία αυτοκινήτων όπου μια Buick του '30 μπορεί να συνυπάρχει με μια Jaguar κουπέ του '90, τεράστιοι κάκτοι που γειτονεύουν με αυτοκίνητα στο ίδιο μέγεθος με αυτούς, μας οδηγούν να καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι μ' έναν κόσμο από μινιατούρες...
