Στην ηλικία των 88, η πιο ηλικιωμένη συγγραφέας που έχει πάρει το Νόμπελ, περιγράφεται ως η «επική συγγραφέας της γυναικείας εμπειρίας, η οποία με σκεπτικισμό, πάθος και ιδεαλιστική δύναμη υπέβαλε έναν διχασμένο πολιτισμό σε εξονυχιστική έρευνα».
Δεν πίστευε ότι θα αποσπάσει ποτέ την ανώτατη αυτή τιμητική διάκριση. «Ουδέποτε το αναφέρω. Τολμώ να πω πως δεν τους αρέσω, διαφορετικά θα το είχα πάρει προ πολλού» είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA), αναφερόμενη στο Νόμπελ, προσθέτοντας ότι «όταν είσαι γνωστός ασχολούνται υπερβολικά μαζί σου. Υπάρχουν πολλοί καλοί συγγραφείς που δεν τους δίνουν σημασία».
Για τις ιδέες της μέχρι το 1969 δεν μπορούσε να πάρει βίζα για τις Η.Π.Α. επειδή «είχε σχέση με ανατρεπτικά στοιχεία». Αιτία ήταν το γεγονός ότι υπήρξε μέλος της αριστερής ομάδας Left Book Club, γεγονός που ακόμη και σήμερα το βρετανικό κατεστημένο κοιτά με καχυποψία.
Το Νόμπελ Λογοτεχνίας συνοδεύται από το χρηματικό έπαθλο των 10 εκατ. σουηδικών κορωνών λίγο περισσότερο από ένα εκατ. ευρώ.
«Με σοκάρει όλο και περισσότερο η απερίσκεπτη και αυτόματη μείωση των ανδρών που αποτελεί σήμερα τέτοιο μέρος της κουλτούρας μας που σχεδόν κανένας δεν δίνει σημασία. Καταπληκτικά πράγματα έχουν επιτευχθεί μέσω του φεμινισμού. Σήμερα υπάρχει αρκετή ισότητα, τουλάχιστον στο μέτωπο των αμοιβών και των ευκαιριών, αλλά σχεδόν τίποτε δεν έχει γίνει στον τομέα της ανατροφής των παιδιών, την πραγματική απελευθέρωση. Εχουμε πολλές καταπληκτικές, έξυπνες και ισχυρές γυναίκες παντού αλλά τι συμβαίνει με τους άνδρες; Γιατί όλα αυτά έπρεπε να αποβούν εις βάρος τους;
Βρέθηκα πρόσφατα σε μια τάξη με μαθητές εννέα ως δέκα ετών, κορίτσια και αγόρια. Η νεαρή δασκάλα έλεγε σε αυτά τα παιδιά ότι αιτία των πολέμων είναι η έμφυτα βίαιη φύση των ανδρών. Μπορούσες να δεις τα κοριτσάκια να φουσκώνουν από αυταρέσκεια και έπαρση ενώ τα αγοράκια κάθονταν εκεί ζαρωμένα, απολογούμενα για την ίδια τους την ύπαρξη, πιστεύοντας ότι αυτό το μοτίβο θα συνεχιστεί σε όλη τη ζωή τους. Η δασκάλα προσπαθούσε να συναντήσει το βλέμμα μου θεωρώντας ότι επικροτώ αυτές τις αηδίες. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν σε πολλά σχολεία και κανένας δεν λέει τίποτε. Εχουν γίνει ένα είδος θρησκείας την οποία δεν μπορείς να κριτικάρεις διότι τότε μετατρέπεσαι σε προδότη της μεγάλης ιδέας και εγώ δεν είμαι προδότις.
Εφθασε ο καιρός να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε ποιες είναι αυτές οι γυναίκες που μειώνουν συνεχώς τους άνδρες. Η πιο χαζή, αμόρφωτη και κακιά γυναίκα μπορεί να μειώσει τον πιο καλό, ευγενικό και έξυπνο άνδρα και κανένας δεν διαμαρτύρεται.
Οι άνδρες μοιάζουν τόσο τρομοκρατημένοι που δεν μπορούν να προβάλουν αντίσταση αλλά έχει φθάσει ο καιρός να το κάνουν. Μεγάλο μέρος της καταπληκτικής ενέργειας που ξεσήκωσε ο φεμινισμός σπαταλήθηκε σε αερολογίες και μεγαλοστομίες ενώ θα έπρεπε να επικεντρωθεί στην αλλαγή της νομοθεσίας. Εχουμε ισότητα στους μισθούς αλλά η πραγματική ισότητα θα έρθει όταν λυθεί το ζήτημα της ανατροφής των παιδιών, τουλάχιστον γι' αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη».
DORIS LESSING
«Οι άνδρες πρέπει να αντισταθούν»
Το ΒΗΜΑ, 26/08/2001
Lessing Doris 1962
Γεννημένη στην Περσία (σημερινό Iράν) το 1919, η Nτόρις Λέσινγκ ήταν πέντε χρόνων όταν ακολούθησε τους Άγγλους γονείς της στη Nότια Pοδεσία (σημερινή Zιμπάμπουε). Έχοντας περάσει τα παιδικά της χρόνια σε ένα μεγάλο αγρόκτημα αυτής της χώρας, εγκαταστάθηκε στην Aγγλία το 1949, φέρνοντας μαζί της το πρώτο της μυθιστόρημα, H Xλόη που Tραγουδά (The Singing Grass), το οποίο εκδόθηκε το 1950 και γνώρισε σημαντική επιτυχία στη Bρετανία, τις Hνωμένες Πολιτείες και άλλες δέκα ευρωπαϊκές χώρες. Οι ακραίες πολιτικές της πεποιθήσεις την τράβηξαν στο Βρετανικό Κομμουνιστικό Κόμμα από το οποίο παραιτήθηκε το 1956, την εποχή της εξέγερσης των Ούγγρων. Ως συγγραφέας, διακρίθηκε όχι μόνο για τα μυθιστορήματά της, αλλά και για τα δοκίμια και τα διηγήματά της. Για τη συλλογή διηγημάτων Πέντε (Five) τιμήθηκε με το Bραβείο Σόμερσετ Mομ. Tο 1981, της απονεμήθηκε το Aυστριακό Kρατικό Bραβείο Eυρωπαϊκής Λογοτεχνίας και το 1982 το Bραβείο Σαίξπηρ της Oμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Mεταξύ των γνωστότερων μυθιστορημάτων της συγκαταλέγονται η πεντάτομη σειρά Παιδιά της Bίας (Children of Violence), To Xρυσό Σημειωματάριο (The Golden Notebook), To Καλοκαίρι πριν το Σκοτάδι (The Summer Before the Dark) και Aναμνήσεις ενός Eπιζώντος (Memoirs of a Survivor). Πολλά διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε δύο συλλογές που τιτλοφορούνται Στο Δωμάτιο Δεκαεννέα (To Room Ninetten) και O Πειρασμός του Tζακ Όρκνεϊ (The Tempation of Jack Orkney), ενώ τα αφρικανικά της διηγήματα εμφανίζονται στις συλλογές H Xώρα του Γέρου Φυλάρχου (This Was the Old Chief's Country) και O Ήλιος στα Πόδια τους (The Sun Between their Feet). Tο 1979, εκδόθηκε η Σικάστα (Shikasta), το πρώτο μιας σειράς πέντε μυθιστορημάτων με το γενικό τίτλο O Kάνωπος στο Άργος: Aρχεία (Canopus in Argos: Archives). Για το μυθιστόρημά της O Kαλός Tρομοκράτης (The Good Terrorist) τιμήθηκε το 1985 με το Λογοτεχνικό Bραβείο W. H. Smith.
Σήμερα ζει στο Λονδίνο παρέα με τη Γιαμιάμ, τη γάτα της.
Τίτλοι στη βάση ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ:
DORIS LESSING
Το βιβλίο της «Η καλή τρομοκράτισσα» θεωρείται από τα πιο αντιπροσωπευτικά της έργα από άποψη αναγνωσιμότητας. "Έξοχες σελίδες για το παραλήρημα και την έκσταση της πολιτικής συμμετοχής... Μια δραματική ανθρωπολογική εικονογράφηση της τρομοκρατίας." (La Republica)"H Καλή Τρομοκράτισσα παρουσιάζει τις κοινές αστικές αξίες με ευστροφία, αγανάκτηση και αφηγηματική δεξιότητα έτσι που αφήνει ελάχιστα αριστερά ταμπού άθικτα... Ένα θρίλερ γραμμένο σαν κωμωδία ηθών." (Sunday Times)
Τα τελευταία χρόνια έγραψε αρκετά βιβλία επιστημονικής φαντασίας, ενώ διεκδικεί τον τίτλο του γηραιότερου ανθρώπου που διατηρεί δικής της σελίδα στο MySpace, εδώ
Το επίσημο site της εδώ
Συνέντευξη στον Θανάση Λάλα εδώ
«Πεινούσε πολύ πάλι. Έπρεπε να είναι προσεκτικός: τη νύχτα οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί από ό,τι τη μέρα. (...) Ήταν πολύ θλιμμένος, ένιωθε μεγάλη μοναξιά αλλά το σκοτάδι ήταν το σπίτι του, τη νύχτα αισθανόταν άνετα, και οι άνθρωποι δε σε κοιτάνε τόσο επικίνδυνα τη νύχτα - δηλαδή, αν δεν είσαι στο ίδιο δωμάτιο μαζί τους».
