«Αγαπημένοι μας φίλοι και φίλες, στις 20 Μαίου του 2010 θα βρείτε ένα άδειο Ζήτα-Μι. Μετά από πολλή σκέψη και συναισθηματική φόρτιση αποφασίσαμε ότι ήρθε η ώρα να κλείσει ο 40χρονος κύκλος ενός ιστορικού καταστήματος. Το «Ζήτα-Μι» πέρασε στα χέρια μας από τον Παύλο και τη Μίνα Ζάννα. Γνωρίζαμε ότι ήταν ήδη ένα σύμβολο για τη γενιά του ΄60. Κλασσική μουσική και τζαζ , οι ποιητές και οι κινηματογραφόφιλοι , τα περιοδικά, οι συζητήσεις, οι συναντήσεις, τα καλά σχολεία, οι ωραίοι έφηβοι και οι ωραίες έφηβες, το πάθος που χαρακτήρισε τη γενιά των κινημάτων, το Ζήτα- Μι της Αριστοτέλους. Τρεις γενιές θα μπορούσαν πράγματι να πουν ‘Ναι, ήμασταν όλοι εδώ’. Κι αυτό το γεγονός θέλουμε να το ζήσουμε όλοι μαζί. Να κλείσουμε όλοι μαζί το Ζήτα-Μι που αγαπήσαμε, να κλείσει ο κύκλος όπως άρχισε. Με μια ιδέα. Άδειο από αντικείμενα αλλά γεμάτο από τους ανθρώπους που το στήριξαν».
Η πρώτη γκαλερί της Θεσσαλονίκης, «Ζήτα-Μι», μετά από 40 χρόνια λειτουργίας, ολοκληρώνει τον κύκλο λειτουργίας της. Η γκαλερί του Παύλου Ζάννα και Α. Μαυροκορδάτου, άνοιξε τις πύλες της στο κοινό το 1955 ως κατάστημα- έκθεσης και εμπορίας των γραφομηχανών «Ολιβέτι» αλλά και ειδικών δίσκων κλασσικής και τζάζ μουσικής, στο ισόγειο της οδού Αριστοτέλους 3, βάζοντας τα θεμέλια για τη διάδοση της μοντέρνας τέχνης στην πόλη. Το σχεδιασμό της πινακίδας ανέλαβε και υλοποίησε ο ζωγράφος - καθηγητής Νίκος Σαχίνης ενώ αυτόν του εσωτερικού χώρου της γκαλερί - ο καθηγητής τότε της αρχιτεκτονικής και μετέπειτα πρύτανης του ΑΠΘ κ. Δημήτρης Φατούρος.
Η σύζυγος του Παύλου Ζάννα - η πιανίστρια Μίνα Ζάννα προσέθεσε στο κατάστημα είδη λαϊκής τέχνης και κεραμικά.
To 1968 ο Παύλος Ζάννας συνελήφθη για τη συμμετοχή του στην αντιστασιακή οργάνωση "Δημοκρατική Άμυνα" και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 1/2 ετών μαζί με τους Στ. Nέστορα, Γ. Σιπητάνο, Σ. Δέδε, A. Mαλτσίδη και K. Πύρζα.Η γνωστή ως «δίκη των έξι»
Το 1970 η Μίνα Ζάννα, συνεργάστηκε με τις αδερφές Μάρω Λάγια και Κατερίνα Καμάρα και για τρία χρόνια η γκαλερί έγινε στέκι αντιστασιακών εικαστικών, λογοτεχνών και φιλότεχνων.
Οι καλλιτέχνες που εκθέτουν- Σπύρος Βασιλείου, Λουκάς Βενετούλιας, Νίκος Σαχίνης Γιώργος Ζογγολόπουλος, Χρήστος Λεφάκης , Παναγιώτης Τέτσης, Παύλος Βασιλειάδης, Αλέξανδρος Ισαρης , Αλέξης Ακριθάκης αλλά και οι Μανώλης Αναγνωστάκης και Κλείτος Κύρου κ.α -ουσιαστικά «συστήνονται» στο κοινό της Θεσσαλονίκης. Η γκαλερί προτείνει καλλιτέχνες και ρεύματα, σοκάρει και ουσιαστικά «συστήνει» τη σύγχρονη τέχνη στην πόλη. Ταυτόχρονα η γκαλερί γίνεται ο χώρος στον οποίο συλλαμβάνεται η ιδέα της δημιουργίας - είναι ουσιαστικά ο πρόγονος του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.
Το 1993, η «Ζήτα-Μι» μεταφέρεται λίγο ανατολικότερα, στην οδό Προξένου Κορομηλά 1, όπου στεγάζεται μέχρι σήμερα.
Τα καφέ κουτάκια , οι καφέ κορδέλες και το καφέ στρατσόχαρτο - σήματα κατατεθέντα του «καταστήματος» που «τύλιξαν» επί 55 χρόνια πίνακες, χειροποίητα κοσμήματα, πήλινα, λαμπάδες της λαμπρής, μικρά γλυπτά , υφαντά, κεντήματα και παλιές δαντέλες βρίσκονται ακόμα σε χιλιάδες σπίτια, στις μνήμες χιλιάδων ανθρώπων που πέρασαν κάποτε κάτω από το λογότυπο «Ζήτα-Μι» της πινακίδας του - δημιούργημα του ζωγράφου Νίκου Σαχίνη στην οδό Αριστοτέλους (Απ το 1955) κι ύστερα (τα τελευταία 27 χρόνια) στην οδό του Προξένου Κορομηλά της Θεσσαλονίκης στον αριθμό 1.
