Εκεί σκορπισμέμη στον ύπνο μουσκεύει η ψυχή
θλιμμένη αγαπιέμαι από σκεύη κουζίνας και πράματα
και κάπου στο βάθος της νύχτας αστράφτεις εσύ
σε εικόνες γεμάτες περάσματα.
Αίμα στο σώμα μου και τ' όνειρο άσπρο
μικρές αγγελίες στον τοίχο διαβάζεις
μού μοιάζεις με όστρακο κι απόρθητο κάστρο
Αίμα στα πόδια μου και τ' όνειρο άσπρο
γυμνή-ξαπλωμένη να τρέχω διατάζεις
φαντάζεις απόμακρος και σβήνεις σαν άστρο
αίμα στο βλέμμα μου και τ' όνειρο άσπρο
στο χρώμα μπερδεύτηκα - δεν βλέπω - μ' αρπάζεις
φωνάζω σαν νήπιο μια λέξη σαν ''άσ' το''.
Εκεί διάλυμένη στον ύπνο, βαμμένη χρυσή
με γέλια φλερτάρω ένα σκεύος κουζίνας χαράματα
και μ' ένα μπουκάλι υγρό γεννημένο εσύ
γυμνή με δικάζεις να βάλω τα κλάματα
'' Να 'μαι'' φωνάζω μπροστά στον καθρέφτη
''γυναίκα από πέτρα μα ψυχή βιασμένη''
κοιτάζω τη φάτσα μου να βλέπει τον κλέφτη
'να 'μαι'' ψελλίζω κοντά στον καθρέφτη
διακρίνω τη χλόη μου με στάχτη βαμμένη
και κει μπρος στα πόδια μου το σώμα μου πέφτει
''και να 'μαι'' υστερίζω σιμά στον καθρέφτη
τον χτυπώ με γροθιά και με βλέπω σπασμένη.
Ξυπνώ μουσκεμένη κοντά σ' ένα κάλπικο ψεύτη.
Ξυπνώ μουσκεμένη...
Στίχοι: Μιχάλης Μαρματάκης
Μουσική: Τερμίτες
Πρώτη εκτέλεση: Φλέρη Νταντωνάκη
από τον δίσκο Τσιμεντένια Τραίνα, 1986
