Χτες νύχτα είδα στον ύπνο μου πως περπατούσα πλάι σου,
κι εγώ κοίταζα τη γης και πως εσύ με σκεφτόσουνα.
Χτες νύχτα είδα στον ύπνο μου τ' άστρα και το φεγγάρι σου.
Των αστραπών σου τ' άλογα εφτά όμορφοι Άι - Γιώργηδες,
Αλώνιζαν τον ουρανό κι ύστερα χαμηλώσανε.
Ξεπέζεψαν στην πόρτα μου να με πάρουν μαζί τους.
Μ' είδαν που σηκωνόμουνα, μ' είδαν που ντυνόμουν.
Μ' είδαν... μα γιατί βιάστηκαν; Γιατί, γιατί, γιατί;
κι εγώ κοίταζα τη γης και πως εσύ με σκεφτόσουνα.
Χτες νύχτα είδα στον ύπνο μου τ' άστρα και το φεγγάρι σου.
Των αστραπών σου τ' άλογα εφτά όμορφοι Άι - Γιώργηδες,
Αλώνιζαν τον ουρανό κι ύστερα χαμηλώσανε.
Ξεπέζεψαν στην πόρτα μου να με πάρουν μαζί τους.
Μ' είδαν που σηκωνόμουνα, μ' είδαν που ντυνόμουν.
Μ' είδαν... μα γιατί βιάστηκαν; Γιατί, γιατί, γιατί;
Νικηφόρος Βρεττάκος
Χτες τη νύχτα ξαναγύρισα στον Ταΰγετο
Απ' τη συλλογή: Ο Ταΰγετος και η σιωπή
Τα Ποιήματα, τόμος πρώτος
Τρία φύλλα, σελ. 173
